Γυρίζω και μυρίζω

Κάπως έτσι ενημερωνόμαστε. Οι διάλογοι είναι απολύτως φανταστικοί.

Δ: (Με την ψυχή στο στόμα) Ας καλωσορίσουμε σε αυτό το σημείο τον καλεσμένο μας, κ. Καλεσμενόπουλο. Εσείς, με μια κουβέντα, μπορείτε κ. Καλεσμενόπουλε να μας πείτε, υπάρχουν παιδεραστές στο Internet ναι ή οχι;
Κ: Κοιτάξτε, αυτό είναι θέμα οπτικής γωνίας. Σε κάθε μέσον υπάρχουν οι κακές και οι καλές πλευρές...
Δ: (Διακόπτοντας εκνευρισμένος) Με μιά λέξη κ. Καλεσμενόπουλε. ΝΑΙ ή ΟΧΙ;
Κ: Εεεε, θα ήταν πολύ απλοϊκό να το θέσει κανείς έτσι...
Δ: (Θιγμένος κατάκαρδα) ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ κ. Καλεσμενόπουλε, τα υποτιμητικά σας σχόλια για το ρεπορτάζ μας κρατήστε τα για τον εαυτό σας! ΝΑΙ η ΟΧΙ;
Κ: Μα δεν...
Δ: (Ανυπόμονος) ΘΑ ΜΕ ΑΝΑΓΚΑΣΕΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΑΦΑΙΡΕΣΩ ΤΟ ΛΟΓΟ κ. Καλεσμενόπουλε. ΤΟ ΠΩΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ ειναι για να το κρίνουμε εμείς και ΔΕΝ θα δεχθούμε υποδείξεις! ΝΑΙ η ΟΧΙ λοιπον;
Κ: Ακούστε...
Δ: (Πάντα προσανατολισμένος) Κ. Καλεσμενόπουλε, στην κουβέντα μας. Υπάρχουν παιδεραστές στο Internet, ΝΑΙ ή ΟΧΙ;
Κ: Ε μα φυσικά και υπάρχουν...
Δ: (Εκπληκτος) Φ Υ Σ Ι Κ Α; Και το λέτε με τέτοια άνεση;
Κ: Μα..
Δ: (Αγωνιώντας) Και τα παιδιά μας; Ποιός προσέχει τα παιδιά μας κ. Καλεσμενόπουλε;
Κ: Ακούστε, δεν ευθύνομαι εγώ για το σύνολο του Internet...
Δ: (Με όπλο το δίκαιο που τον πνίγει τον ταλαίπωρο) ΕΣΕΙΣ είστε ο ειδικός και πρέπει να δώσετε μια λύση για να μην κινδυνεύουν τα αγγελούδια μας μέσα σε αυτό το σατανικό δικτυακό υπόκοσμο. ΤΙ ΛΥΣΗ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΕ κ. Καλεσμενόπουλε;
Κ: Κοιτάξτε, υπάρχουν μέτρα ασφαλείας που μπορεί κάθε γονέας να πάρει...
Δ: (Απόλυτος και κατηγορηματικός) ΜΗΝ ΤΑ ΓΕΝΙΚΕΥΕΤΕ κ. Καλεσμενόπουλε. Να είστε σαφής παρακαλω.
Κ: Ωραία λοιπόν, υπάρχουν διάφορα είδη λογισμικού παρακολούθησης και αποτροπής χρήσης μη εγκεκριμένου λογισμικού ή πρόσβασης σε μη εγκεκριμένο από τον γονέα περιεχόμενο...
Δ: (Κοντά στον απλό πολίτη) ΜΕ ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ κ. Καλεσμενόπουλε, εμείς που δεν είμαστε ειδικοί δεν γνωρίζουμε.
Κ: Μα δεν χρειάζεται να είστε ειδικοί για να καταλάβετε!
Δ: (Προστατεύοντας τον κλάδο) Κ. Καλεσμενόπουλε υπονοείτε κάτι για την νοημοσύνη του δημοσιογραφικού κόσμου; Παρακαλω ανακαλέστε.
Κ: Μα...
Δ: (Μην αφήνοντας πολλά πολλά) ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΕΣΕΤΕ ΕΙΔΑΛΛΩΣ Η ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΑΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΕΔΩ.
Κ: Μα εγώ δεν...ωχ, καλα, ανακαλώ.
Δ: (Μεγαλόψυχα συνεχίζοντας παρά τις προσβολές) Θα παρακαλέσω να είστε πιό συγκρατημένος στο σχολιασμό σας. Συνεπώς μας λέτε οτι μπορούμε να προστατευτούμε. Αλλά από οτι καταλαβαίνω αυτό απαιτεί γνώσεις, ετσι;
Κ: Θα πρέπει να υπάρχει μια βασική γνώση...
Δ: (Πλάϊ στον μεροκαματιάρη) ΚΑΙ ΠΟΥ ΝΑ ΤΗΝ ΒΡΕΙ αυτή κ. Καλεσμενόπουλε ο πτωχός βιοπαλαιστής που προσπαθεί να εξασφαλίσει στο παιδί του ένα καλύτερο αύριο;
Κ: Μα...
Δ: (Εφτασε στο απολύτως ορθό συμπέρασμα) Σας ευχαριστώ κ. Καλεσμενόπουλε, καταλάβαμε ολοι. ΑΝΤΡΟ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΩΝ κυρίες και κύριοι το Internet, ένα επικίνδυνο μονοπάτι στο οποίο προχωρούν ανυποψίαστα παιδιά στα πιό τρυφερά χρόνια της ζωής τους, περικυκλωμένα από αδίστακτους σεξομανείς, ανώμαλους, σατανιστές και παιδεραστές. Οι ειδικοί, όπως ακούσατε, σηκώνουν τα χέρια ψηλά και δεν διατίθενται να προσφέρουν χειροπιαστές λύσεις στο πρόβλημα. Η μόνη λύση είναι να βλέπετε τηλεόραση, εσεις και τα παιδιά σας, για να τα προφυλάξετε από τα χειρότερα. Καλή σας νύχτα.

Καθόμουν τις προάλλες και αναρωτιώμουν: Γιατί το Lost εχει κάτι εκατομμύρια τηλεθεατές (χωρίς να υπολογίζουμε και τους άλλους τόσους torrentεατές - νέος όρος), το 24, το Prison Break, το Rome, επίσης; Γιατί ο κόσμος εθίζεται στο να τα βλέπει, γιατί έχουν γίνει "μόδα", γιατί όλοι συζητούν για αυτά;

Μας αρέσουν ή οχι, είναι γεγονός: Αυτές οι σειρές έχουν θέσει τα standards στα σήριαλ πλέον. Και από πλευράς πλοκής/υπόθεσης αλλά και από πλευράς παραγωγής. Είναι καλογυρισμένα, προσεγμένα, σε "τραβάνε" και θέλεις να δεις κι άλλο. Είναι, για τα στάνταρντ των τηλεοπτικών παραγωγών, συνταγές επιτυχίας.

Μου ήρθε όμως παράλληλα και μια άλλη σκέψη στο μυαλό: Τι (δεν) κάνει η δική μας Ελληνική ιδιωτική τηλεόραση, η οποία ως γνωστόν χαρακτηρίζεται από την επέλαση δεκάδων "νέων" σήριαλ κάθε χρόνο, για να ακολουθήσει τα φωτεινά αυτά παραδείγματα;

Εντάξει, ξέρουμε οτι τα περισσότερα Ελληνικά σήριαλ αντιγράφουν κατά κόρον στοιχεία από τα ξένα (το δοκιμασμένο είναι πιό σίγουρο, για καινοτομίες είμαστε τώρα; Ποιός θα τις σπονσοράρει;)

Ομως, γενικά έχουν παρατηρηθεί ορισμένες διεθνείς πρωτοτυπίες χάρη στις οποίες το target group των δημοφιλών Ελληνικών σειρών παραμένει σταθερά για χρόνια τώρα η κατηγορία ηλικιών 60-90φεύγα, με μορφωτικό επίπεδο..χμ! ερωτηματικό! και σίγουρα χωρίς πρόσβαση στο Internet! (Είμαστε, εξάλλου, μια χώρα συνταξιούχων).

Ας δούμε τι συμβαίνει συνήθως στα Ελληνικά σήριαλ:

ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Συνήθως ΚΑΝΕΝΑΣ από τους πρωταγωνιστές δεν δουλεύει και έτσι έχουν όλο το χρόνο να ασχοληθούν με τα προσωπικά / συναισθηματικά / ερωτικά τους θέματα (του Λάκη δεν του κάνει "κουκου" η Λίτσα και ψιλοκοιτάζει την Πίτσα, ο Μάκης έχει πρόβλημα με την λίμπιντό του και πηγαίνει σε ψυχαναλυτή - 300 ευρώπουλα το τέταρτο -, ο Σάκης αναρωτιέται για το νόημα της ζωής κοιτώντας την 20x20 μικρή οικογενειακή του πισίνα και πάει λέγοντας). Αν, παρ'ελπίδα, κάποιος εκ των πρωταγωνιστών εργάζεται, θα είναι α) εισοδηματίας β) διευθυντής γ) ανώτερο στέλεχος με μπαμπά διευθυντή δ) εδώ και χρόνια φτασμένος μεγαλογιατρός ε) οτιδήποτε άλλο εξασφαλίζει εισόδημα άνω των 100000 ευρώ ανά μήνα με πενθήμερη εργασία εξαώρου. Τους έχει μείνει φαίνεται το κουσούρι από τις παλιές ασπρόμαυρες Ελληνικές ταινίες οπου όλοι είχαν υπηρέτες στα φτωχικά τους.

Αν βέβαια ο ρόλος απαιτεί ο πρωταγωνιστής να είναι ένας κακόμοιρος τυπικός βιοπαλαιστής διαμένων σε χαμόσπιτο υποβαθμισμένης περιοχής (αυτά με τη χέστρα στην αυλή, ντε), τότε ως δια μαγείας αυτός πηγαίνει στη δουλειά του, ξεπατώνεται, και όταν γυρίζει σπιτάκι του έχει ΟΛΟ το χρόνο να ασχοληθεί με τις εσωτερικές του αναζητήσεις συν το οτι ΠΟΤΕ δεν έχει μαύρους κύκλους στα μάτια στο μπαρ που - υποχρεωτικά - συχνάζει κάθε βράδι. Και κατεβάζει ξύδια με το μπουρί. Υπεράνθρωποι παιδί μου.

ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ
Ακόμα και οι πιό ταπεινοί μιζεραθλιοϋπαλληλίσκοι με μισθό που φτάνει - δεν φτάνει για να πάρει κανείς κωλόχαρτο για την πρώτη εβδομάδα του μήνα έχουν γουάου σπίτια με καραγουάου επίπλωση (πρασινοκοκκινοκίτρινοι τύχοι, ταπετσαρίες ακριβότερες από την αντικειμενική αξία του ακινήτου, ντιζαϊνάτα μπιμπελάκια, τελευταίας λέξης ηχοσυστήματα και home theater - πάντοτε σε εμφανές σημείο και να φαίνεται η μάρκα) καθώς και αυτοκινήτάρες με κυβισμό ηλιακού θερμοσίφωνα και αλογοπλήθος ικανό να τραβήξει νταλίκα που έχει βουλιάξει στον Κηφισό μια βροχερή μέρα).

Εμ, τι, όλοι οι σπόνσορες των σειρών κλέφτες θα γίνουν; Καταλήγουμε λοιπόν να χαζεύουμε τις σειρές με την ίδια λογική που χαζεύουμε περιοδικά διακόσμησης εσωτερικών χώρων - περισσότερη σημασία έχει η εικόνα παρά το ρεπορτάζ.

Στην περίπτωση που κάποιος δεν έχει γουαόσπιτο και γουαοάμαξο, τότε είναι συνήθως α) κακομοίρης, β) ο κακός, γ) κομπάρσος που εμφανίζεται για ορισμένα δευτερόλεπτα για να γίνει μια "αλλαγή" πριν ξαναδούμε τα γουαοντεκόρ της γουαοοικίας του υπεργουαοπρωταγωνισταρά.

Η ΠΛΟΚΗ
Ο κανόνας στα Ελληνικά σήριαλ είναι ο εξής: Ανθρωποι που ΜΙΛΑΝΕ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ, συχνότερα μέσα στα γουαόσπιτα και λιγότερο συχνά σε εξωτερικούς χώρους (κοστίζουν εξάλλου οι εξωτερικές λήψεις και ποιός θα σπονσοράρει, το ΥΠΕΧΩΔΕ;). Μιλάνε, μιλάνε, αναλύουν, ρωτάνε, ξαναρωτάνε, εκπλήσσονται, και στο τέλος ξαναμιλάνε. Δεν τους έχει πει κανείς οτι τόση φιλοσοφία μας κάνει κακό στα νεύρα;

Καντε κάτι βρε παιδιά. Ενα φόνο, λίγο σεξ, και τα δύο μαζί, κάτι! Πιστεύετε πραγματικά οτι δίνουμε σημασία στα όσα λέτε; Εμείς τις ταπετσαρίες και τα γαμοντουλάπια της κουζίνας σας κοιτάμε μπας και παραγγείλουμε τα ίδια όταν βαρεθούμε να βλέπουμε σήριαλ και αποφασίσουμε να δουλέψουμε και λίγο μπας και βγει κανένα φράγκο.

Αν τυχόν ανακατευτεί και κανένας κομπάρσος στην όλη φάση, θα είναι ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΟΜΠΑΡΣΟΣ.

Αυτό σημαίνει πρακτικά οτι θα απαγγέλει τις (δυο) γραμμές από τα λόγια του σαν παιδάκι του Δημοτικού που διαβάζει το ποίημα για την 25η Μαρτίου. Ετσι και λίγο κοστίζει και τη δουλειά του κάνει. Εξάλλου, ποιός θα σπονσοράρει;

Και να μην ξεχάσουμε και τα ΥΠΕΡΟΧΑ αστεία που ανακυκλώνονται από σειρά σε σειρά, ιδίως αν είναι κωμική. Τα περισσότερα από αυτά εμείς οι πτωχοί τα έχουμε λάβει ήδη στο email μας εδώ και χρονια και το μόνο που μπορεί να μας συμβεί ακούγοντάς τα για 500στή φορά είναι να πάμε μια ώρα αρχύτερα για ύπνο. Αυτοί βέβαια εξακολουθούν να τα "παίζουν" λες και είναι τελευταίας εσοδείας ευφυολογήματα. (Βρε μπας και απευθύνονται σε όσους δεν έχουν Internet οι σειρές αυτές; Βρε μπας;)

Η ΔΡΑΣΗ
Αν τυχόν υπάρχει κάποια σκηνή δράσης (δεν συνηθίζετα, ποιός θα σπονσοράρει;) αυτή περιορίζεται στην καταστροφή κανενός παμπάλαιου αυτοκινήτου / μοτοσυκλέτας / πατινιού με χαλασμένα αμορτισέρ, την έκρηξη καμμιας βομβίδας κρότου / λάμψης που δεν βγαίνει καλά στην ηχοληψία και ακούγεται σαν πολυκαιρισμένο ποπ-κορν (τσσσαφ!), άντε και να σπάσει κανένα βάζο. Μεχρι εκεί.

Εν ολίγοις: Μια σκηνή δράσης του 24 ή του Prison Break έχει μεγαλύτερο προϋπολογισμό
από δύο έτη επεισοδίων μιας Ελληνικης σειράς.

Και στις σκηνές πλήθους; Εκεί να δεις εφευρετικότητα! Εχετε δει σκηνή ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ με ΤΡΕΙΣ ανθρώπους; Δεν έχετε δει τίποτα! Θα απασχολούμε τώρα κομπάρσους (που κοστίζουν) και δεν θα μπορούν και να είναι ντυμένοι επώνυμα από την κορυφή ως τα νύχια (ποιός θα σπονσοράρει;). Μερικά ηχητικά εφέ και μια καλή γωνία λήψης και το πρόβλημα λύθηκε με 2-3 ξαδερφάκια του σκηνοθέτη και του καμεραμάν. Εις ανώτερα, άντε και σκηνή ποδοσφαιρικού αγώνα με κοινό 2 ατόμων και ομάδα άλλων 2!

ΤΑ ΕΦΕ
Εφέ λήψης; Τιντουτ; Κοιτάξτε, εδώ στο Ελλάντα έχουμε το εξής βίτσιο: Ανακαλύπτουμε ΕΝΑ εφέ (π.χ. κουνημένη κάμερα ή αλλαγές γωνίας ανά 2" η πανοραμική / κυκλική λήψη ή οτιδήποτε άλλο) αλλά ΜΟΝΟ ΕΝΑ, και παραμένουμε πιστοί σε αυτό κάνοντάς το λάστιχο για όσα έτη θα διαρκέσει ολόκληρο το σήριαλ. Εξάλλου, αυτό θα αποτελέσει και την "ταυτότητα" του όλου εγχειρήματος. Για εναλλαγές είμαστε τώρα; Ποιός θα σπονσοράρει;


ΦΥΣΙΚΑ και δεν έχουν όλες οι Ελληνικές σειρές τέτοια χάλια. Ομως, είναι καιρός οι Ελληνες παραγωγοί να καταλάβουν οτι ΚΑΠΟΙΟΣ λόγος υπάρχει που ο κόσμος το έχει γυρίσει στο DVD. Εδώ και πολύ καιρό. Και αν καθυστερήσουν λίγο ακόμα, το target group των 60-90φεύγα στο οποίο φαίνεται να απευθύνονται θα αποκτήσει και αυτό DVD... και ποιός τους πιάνει!

Φωτεινή εξαίρεση σε όλα τα παραπάνω αποτελεί βέβαια η ΠΙΟ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ που έχω δει ποτέ μου:

Ο ΠΑΝΙΣΧΥΡΟΣ ΜΕΓΙΣΤΑΝΑΣ ΤΩΝ ΝΙΝΤΖΑ
(Ολα τα λεφτά είναι ο speaker - ανοίξτε ήχο)

Επεσα χθες επάνω στη γνωστή τηλεοπτική εκπομπή (ναι, συνήθως "σκοντάφτω" σε κάτι τέτοια) και μπορώ να πω οτι ΙΣΩΣ και να έχουμε κάποια ταλεντάκια και εδώ στο Ελλάντα. Αλλά στο προσωπικό μου διεθνές top 10 βρίσκεται αυτό το τυπάκι από τη Γαλλία το οποίο δεν αντέχω να μην σας το δείξω:



Αραγε στην επόμενή του εμφάνιση θα μιμηθεί καμια συμφωνική το τυπάκι; Αψογος!

Κάθεσαι πανευτυχής στο μπαλκονάκι σου μια ωραία καλοκαιρινή νύχτα έχοντας ανοίξει την τρίτη κατά σειρά μπύρα και ακούγοντας με αγαλλίαση τα μελωδικά τριζόνια και τα άλλα πολυποδαράτα ζουζουνοειδή της νύχτας, όταν ξαφνικά συμβαίνει το αναπάντεχο:

ΧρρρςςΣβιιινΓΚΑΠΙουιουιουιουΧρρρςς

Επεξήγηση:

Χρρρςς: Ηχος συρόμενου μπαλκονοπαραθύρου που ανοίγει.
Σβιιιν: Ηχος σακούλας σκουπιδιών που εκτοξεύεται από μπαλκόνι του τέταρτου ορόφου με στόχο τον κάδο στο πεζοδρόμιο.
ΓΚΑΠ: Ηχος σακούλας σκουπιδιών που, ενώ είχε ως στόχο τον κάδο στο πεζοδρόμιο, λόγω του οτι ερρίφθη από ανθρωποειδές με IQ ηλιακού θερμοσίφωνα και καλπάζοντα στραβισμό προσγειώνεται στην οροφή παρακείμενου ΙΧ.
Ιουοιουιουιου: Ηχος συναγερμού παρακείμενου ΙΧ που ενοχλείται ελαφρώς από τη λακούβα που προξενήθηκε στην οροφή του.
Χρρρςς: Ηχος συρόμενου μπαλκονοπαραθούρου που κλείνει (εξαιρετικά γρήγορα).

Εχεις μόλις έρθει αντιμέτωπος με ένα μπαλκονοσκουπιδοβόλο.

Η φυλή αυτή έχει τις ρίζες της στην όχι και τόσο μακρινή εποχή της ακμάζουσας μετακίνησης στα αστικά κέντρα από τα χωριά της υπόλοιπης Ελλάδος. Συντίθεται κυρίως από ημιάγριους μπαζογοριλλοειδείς κρετίνους για τους οποίους ο συνδυασμός των φράσεων"βγάζω έξω τα σκουπίδια" και "κατεβαίνω στο δρόμο για να τα πετάξω" είναι τόσο δυσνόητος όσο και η έννοια "δεν βλέπω τσόντες στο internet".

Δεδομένης της αποτυχίας των συγκεκριμένων υποκειμένων να προοδεύσουν επαρκώς σε οποιοδήποτε άλλο κομμάτι της προσωπικής και επαγγελματικής τους ζωής, επιδίδονται σε commando-style καταδρομικές εκτοξεύσεις σακκουλών οι οποίες περιέχουν συνήθως απορρίματα με υψηλή περιεκτικότητα σε H2O (φλούδες απο καρπούζια, πεπόνια, ντομάτες, μισοτελειωμένα κουτιά γάλα και μπουκάλια μπύρας) από υψηλούς συνήθως ορόφων πολυκατοικιών με στόχο (α) να πετύχουν κάποτε τον κάδο (β) να σας σπάσουν τα νεύρα (γ) να μην τους πάρει κανείς χαμπάρι, (δ) να κάνουν το δρόμο σαν τα μούτρα τους.

Ο μπαλκονοσκουπιδοβόλος διακρίνεται από υψηλό βαθμο τεμπελιάς.
Ειναι ο ίδιος τύπος που πετάει το μωρό στο μπαλκόνι και το αφήνει να κλαίει εκει για να μην του σπάει τα νεύρα (και να σπάει τα νεύρα των υπολοίπων γύρω ενοίκων).
Ειναι αυτός που θα παρκάρει στη γωνία, μπροστά από το δικό σας αυτοκίνητο, χωρις να αφήσει σημείωμα και θα σας αφήσει να κορνάρετε αγωνιωδώς ενώ θα παίζει Τζόκερ στο παραδίπλα πρακτορείο.
Είναι αυτός που θα σας φάει τη σειρά στο Σουπερ-Μαρκετ, την Εφορία, το ΙΚΑ, την Τράπεζα και θα κάνει την πάπια.
Ειναι αυτός που στις συνελεύσεις της πολυκατοικίας δεν θα συμφωνήσει για οποιαδήποτε αγορά στοιχίζει πάνω από 1 ευρώ / διαμέρισμα.
Είναι αυτός που, αν έχει παιδιά, κάθε φορά που τα βλέπεις η επιδερμίδα τους ποικίλλει μεταξύ Νορβηγού και Νιγηριανού, ανάλογα με το πόσές μέρες έχουν περάσει από το τελευταίο τους μπάνιο.
Είναι αυτός που στο βιβλιοπωλείο θα ζητήσει να του κάνουν έκπτωση στη γόμα.

Τώρα ξέρετε. Λογω της μιζέριας του, είναι μαθηματικά σίγουρο οτι θα έχει παρκαρισμένο το χιλιάκριβο αυτοκινητάκι του στο δρομο λίγο παραπέρα. Οταν τον εντοπίσετε, ο μόνος τρόπος να εκδικηθείτε είναι να γίνετε για λίγο αυτοκινητοτζαμοβρωμιστές με το δικό σας σετ σκουπιδιών λίγο πριν το πετάξετε στον κάδο. Τρίψτε στη σακαράκα του οτιδήποτε φλίδα από πεπόνι/καρπούζι/ντομάτα έχετε διαθέσιμη, αδειάστε τα τριών ημερών υπολείμματα φασολάδας στην οροφή και στίψτε πατζάρια στο παρμπρίζ του. Τουλάχιστον, αν μη τι άλλο, θα έχετε πάρει την εκδίκησή σας.

Επειδή η Eurovision αποτελεί, ομολογουμένως, την πιό σκληρή δοκιμασία που ένας άντρας μπορεί να περάσει μετά από τη σκοπιά 2-4 εις τα βουνά ψηλά εκεί ή το μαντάρισμα κουμπιών πουκαμίσου, παραθέτουμε εδώ ένα συνοπτικό οδηγό ψηφοφορίας, τον οποίο μπορείτε να ακολουθήσετε με κλειστά τα μάτια για την επόμενη χρονιά.

Προσοχή: Οι οδηγίες είναι διαχρονικές και ουδεμία σχέση έχουν με τη φετεινή Eurovision. Θα το δείτε, εξάλλου, όταν θα τις διαβάζετε και του χρόνου.

1. Αν έχετε παίξει κάποιο ηλεκτρονικό η άλλο στοίχημα, ΔΕΝ είναι απαραίτητο να ακούσετε τα τραγούδια. Βουτάτε το κινητό και στέλνετε SMS για ο,τι έχετε στοιχηματίσει μέχρι να πιαστει το χέρι σας, μπας και βγεί η επιλογή σας με απόδοση 12313/1 και αγοράσετε επιτέλους το XBOX360 που ζαχαρώνατε εδώ και καιρό. Το ζουζουλινάκι σας πιθανόν να αρχίσει την απαγγελία φιλοσοφικών προβληματισμών για το θέμα της ποιότητας, την κατάντια του θεσμού λόγω των στοιχημάτων, την καφρίλα που σας διέπει και άλλα τέτοια ρομαντικά. Αγνοήστε πάραυτα. Αμα κερδίσετε, μια επίσκεψη στον Χόντο θα την κάνει να τα ξεχάσει όλα.

2. Αν ακούσετε ένα τραγούδι που σας προκαλεί ρίγη συγκίνησης και ενθουσιασμού, ΔΕΝ το ψηφίζετε από φόβο μήπως αρέσει και σε άλλους και φάει την πρωτιά από τη δική σας χώρα. Επιλέγετε τον πιό τελειωμένο, χλεχλέ, παράφωνο και άμουσο συμμετέχοντα και του ρίχνετε καμμια 10αριά SMS στο κεφάλι για να έρθει πιό μπροστά και να μην πάρει την πρωτιά από την δική σας αγαπημένη συμμετοχή. Το ίδιο θα κάνουν βέβαια και οι υπόλοιποι, οπότε μην απορήσετε αν ο τύποςπου γκαρίζει ασυνάρτητες ομοιοκαταληξίες δημιουργώντας ψυχολογικά προβλήματα στους ηχολήπτες και γυρίζει γύρω γύρω σαν μυρμηγκοφάγος με πάρκινσον στο τέλος σαρώσει τα βραβεία και φύγει αγκαζέ με την τηλεπαρουσιάστρια. Προβάλλετέ την ενέργειά σας αυτή στο ζουζουλινάκι σας ως γούστο υψηλής ποιότητας για την εναλλακτική μουσική και, εν ανάγκη, ξεστομίστε την αποστομωτική own-all φράση "εγώ αγάπη μου ακούω και alternative, όχι μόνο μπουζουκονινανάϊ". Θα το ξεχάσει και αυτό αν κερδίσετε στο στοίχημα που βάλατε.

3. Μια ψήφος σας οπωσδήποτε θα πάει στη "σύμμαχο" χώρα, όποια και αν είναι αυτή, ανεξαρτήτως του αν δεν την έχετε στοιχηματίσει ή το τραγούδι της ακούγεται σαν συναυλία αδέσποτων ηλικιωμένων γατιών με βρογχίτιδα μια καλοκαιρινή νύχτα. Η παράδοση είναι παράδοση. Το ζουζουλινάκι σας θα σας το εχει σίγουρα διευκρινίσει αυτό πριν απο εμάς, οπότε εμείς απλώς το επαναλαμβάνουμε.

4. Αν θέλετε να δώσετε και άλλη ψήφο, θα τη δώσετε οπωσδήποτε στην τραγουδίστρια με το πιό ωραίο κούνημα. Εν ανάγκη, πατήστε το mute στην τηλεόραση για να μην ακούτε τις τσιρίδες της. Κατ'εξαίρεση, δεν θα το κάνετε μόνο αν το τραγούδι εμπίπτει στο άρθρο (2). (Οχι και να χάσετε το παραδάκι για το μεζεδάκι).Κρυφά από το ζουζουλινάκι σας το συγκεκριμένο, ε;

5. Αν συμμετέχει στο διαγωνισμό καμιά ροκιά και γουστάρετε τρελλά, μην δείξετε τον ενθουσιασμό σας αρχίζοντας headbanging. Είναι πολύ πιθανό το ζουζουλινάκι σας να πάθει κρίση λογοδοιάρροιας για τους "βάρβαρους" και τη "φασαρία" και να χάσετε τη συνέχεια. Βεβαια έχετε πάντα σαν απόλυτο επιχείρημα τους Lordi, αλλά ίσως δεν σας φτάσει. Ψηφίστε μυστικά και πάλι.

6. Ακούγοντας τα αποτελέσματα, προσποιηθείτε οτι "δεν καταλαβαίνετε γιατί αυτοί οι βάρβαροι δεν ψήφισαν" το τραγούδι της δικής σας χώρας, κάθε φορά που δεν παίρνετε βαθμούς. Δεν έχει καμία σημασία αν τα τραγούδια αυτού/αυτής που εκπροσωπεί τη χώρα σας χρησιμεύουν κυρίως για να νανουρίζετε τα μωρά σας το βράδυ ή για να τρομάζετε τα κουνούπια ωστε να μην τσιμπάνε. Είναι θέμα εθνικής υπερηφάνειας. Το ζουζουλινάκι σας θα σας λατρέψει.

7. Αν, παρεμπιπτόντως, πάρετε 12άρι από χώρα του Ανατολικού μπλοκ ή από Βόρεια χώρα και ΔΕΝ ανήκετε στις Βόρειες χώρες η στο Ανατολικό μπλοκ, τότε βρίσκεστε στο Matrix και δεν υπάρχει κουτάλι. Αναμένετε να αποσυνδεθείτε σύντομα.

8. Αν ΔΩΣΕΤΕ ψήφο στο Ανατολικό μπλοκ και δη ακολουθώντας την οδηγία 4 (είναι γνωστό οτι το ανατολικό μπλοκ διαθέτει τις πλέον ευπαρουσίαστες κορασίδες) και αυτό γίνει αντιληπτό από το ζουζουλινάκι σας, τότε ετοιμαστείτε για κρεβατομουρμούρα μέχρις εσχάτων. Επιχειρήματα για την ανωτερότητα του γυναικείου στοιχείου του Ανατολικού μπλοκ ΔΕΝ γίνονται δεκτα και θα σας οδηγήσουν σε ρήξη σχέσης. Μην το προσπαθήσετε.

9. Οταν όλα τελειώσουν, βάλτε στο στερεοφωνικό κάτι μελωδικό όπως Sodom, Slayer, Kreator και λοιπά λαϊκά άσματα στη διαπασών για να ξελαμπικάρετε. Το ζουζουλινάκι σας θα το αποδεχθεί, λίγο απρόθυμα βέβαια, αλλά μετά από όσα θα έχετε περάσει δεν σας νοιάζει και πολύ, ε; Αν βέβαια έχετε κερδίσει το στοίχημα που βάλατε, έχετε κερδίσει αυτομάτως το δικαίωμα να ακούσετε στο τέρμα όλη τη δισκογραφία των Metallica για το υπόλοιπο της βραδιάς χωρίς καμία απολύτως παρέμβαση για μπουζουκοτράγουδα. Καλή σας διασκέδαση!

Πού είναι ο Πουτσίνι;

Γιατί αφήνετε να τραγουδάει εκείνη;

Βας, βας ο κολλημένος με το πριόνι το θέλει πολύ έξω από τα δόντια. Ελεος!

Σέ λίγο θα δούμε στα charts και τη Συμφωνία Νο. 1 του Εργολάβου - χτίζουν μια πολυκατοικία λίγο παρακάτω, ας πάει ένας κυνηγός ταλέντων να ηχογραφήσει τα κομπρεσέρ. Ποιότης.

Παω να ακούσω λίγο "γιουρτζαστουγκουντουμπιτρου" να συνέλθω.

Δεν θα αναλώσω φαιά ουσία περιγράφοντας τη μάστιγα των τηλεοπτικών παραθύρων μια και το έχουν κάνει τόσοι άλλοι πριν από μένα. Εχω όμως μια απορία: ΤΙ τη θές βρε μπάρμπα την TFT LCD των 42 ιντσών άμα είναι να βλέπεις όλη την ώρα 5-10 νοματαίους να βγάζουν τα ματάκια τους κάνοντας απίστευτη χάβρα;

Και μετά κατηγορούν το thrash metal για φασαρία.

Α, για τα σπορ τη θέλεις, εεεε; Καλά, σε πιστέψαμε. Απλά έχεις την εντύπωση οτι η Wide χωράει περισσότερα παράθυρα. Πλήρωσε τώρα την πρώτη σου δόση σε 15 χρόνια από σήμερα (και την τηλεόραση τριπλή) και κάτσε αναπαυτικά στον καναπέ σου.

Η αποθέωση του μαζοχισμού: Να έχει η τηλεόραση PIP (picture-in-picture) για να μπορείς να χωράς ακόμα περισσότερους παραθυροβιολιτζήδες στην οθόνη σου, από δύο κανάλια ταυτόχρονα.

So you think you can watch.

Κάποτε ήμουν εξαιρετικά εναντίον της "πόρτας" σε μαγαζιά.

Αγανάκτησα πολύ όταν είδα το σύστημα αυτό να επεκτείνεται και σε καφετέριες. Γενικά ήμουν της άποψης οτι ο καθένας έχει δικαίωμα να χρησιμοποιεί ένα χώρο εφόσον πληρώνει για αυτόν (και οχι, δεν ανήκω στην κατηγορία των ατόμων που, ενώ πηγαίνουν στο νυχτερινό κέντρο από τις 7:00 το απόγευμα, ο πορτιέρης μόλις τους δει τους λέει οτι "το μαγαζί είναι φίσκα, συγνώμη").

Τώρα είμαι υπέρ. Και μάλιστα επιθυμώ διακαώς να επεκταθεί.

Που; Στο δρομο.Να βάλουν πορτιέρηδες στα φανάρια.

Τα φανάρια έχουν εξελιχθεί στον απόλυτο ναό της παροχής υπηρεσιών.Χωρίς τιμολόγιο. Και χωρίς τη θέλησή σου. Εκεί που κάθεσαι ήρεμος και ανύποπτος, ΣΠΛΑΑΑΤΣ! Η πατσαβούρα στο τζάμι. Ο καλοθελητής, πάντα χαμογελαστός, έστω και χωρίς δόντια, συνήθως σκουρόχρωμος (απο τον ήλιο ή λόγω καταγωγής) κομμαντοτζαμοπλύστης εμφανίζεται από το πουθενά, σου κάνει το τζάμι σαν τα μούτρα του και διεκδικεί το ευρώ σου. Ασε που σε κρατάει κολλημένο στο πράσινο φανάρι γιατί έχει και το βίτσιο να κάνει "καλή δουλειά".Σε πόσα φανάρια σταματάς σε μια τυπική διαδρομή; Τόσα ευρώ θα πρέπει να δώσεις αν υποκύψεις.

Τα συστήματα intrusion που έχουν εφεύρει οι τύποι είναι εντωμεταξύ άπιαστα. Τωρα τελευταία έχουν επινοήσει νέες ασύλληπτες μεθόδους: Εισβολή από πίσω στην "τυφλή σου γωνία" ωστε να μην προλάβεις να τον διώξεις, αιφνίδιο καθάρισμα του πίσω τζαμιού πρώτα, στήσιμο χαρτομαντηλοπωλητού μπροστά για να μην δώσεις προσοχή στον τύπο με την πατσαβούρα που εισβάλλει σκυφτός και ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά σου την ώρα που εσύ διώχνεις τον χαρτομαντηλοτέτοιο. Σε λίγο θα κάνουν πτώση με αλεξίπτωτα από τις ταράτσες.

Ειμαι πρόθυμος να δω πορτιέρηδες στα φανάρια. "Συγνώμη, δεν μπορείτε να μείνετε, το φανάρι είναι φίσκα".

Επίσκεψη σε υποκατάστημα μεγάλης αλυσίδας. Ωρα μεσημεριανή, κίνηση ελάχιστη.

Αρκετοί υπάλληλοι γυροφέρνουν προσπαθώντας να δείχνουν απασχολημένοι.

Παραδόξως, και μετά την είσοδό μου συνεχίζουν όλοι να γυροφέρνουν προσπαθώντας να δείχνουν απασχολημένοι. Το αντιπαρέρχομαι και αντεπιτίθεμαι δυναμικά:

- "Γειά σας, θα ήθελα ένα μικρόφωνο USB για PC, με USB βύσμα, ΟΧΙ headset και ΟΧΙ βύσμα-καρφί".
(Για όσους δεν γνωρίζουν, το headset είναι το σετ ακουστικά/μικρόφωνο και το βύσμα καρφί είναι αυτό το παλιό βυσματάκι που είχαν τα ακουστικά του walkman σας).

(Η ενοχλημένη υπάλληλος αυτοσυσκέπτεται προσπαθώντας να αφομοιώσει το βαθύτερο νόημα όσων περίπλοκων ελέχθησαν σε μια και μόνη πρόταση)
- "Εεε, ΒΕΒΑΙΩΣ, ορίστε, ΑΥΤΟ σας κάνει;"

(Το ΑΥΤΟ ήταν ένα headset με βύσμα-καρφί. Βαθειά ανάσα).

-"Οχι, ήθελα ΜΟΝΟ μικρόφωνο με USB βύσμα"

(Η υπάλληλος αποκτά έκφραση όμοια με το σχήμα του USB βύσματος)
-"Εεε, μάλλον δεν πρέπει να έχουμε ΤΕΤΟΙΟ. Πώς το είπατε; Γιουσμπί;"

Βεβαια. Δύσκολα πράγματα αυτά. Πού να ζήταγα και φορητό με Wi-Fi, Vista Compatible και επεξεργαστή Core2Duo. Αστο καλή μου, δεν φταις εσύ, πού να τα ξέρεις αυτά με το βασικό μισθό και χωρίς εκπαίδευση; Και μόνη σου να ήθελες να τα μάθεις πάλι δεν μπορείς μια και εισαι αναγκασμένη να βρίσκεσαι στο μαγαζί 12 ώρες το 24ωρο.

Πάλι καλά που στα νοσοκομεία είναι καλύτερα εκπαιδευμένοι, αλλιώς θα είχαμε δράματα.

Υπάρχει μια λογική εξήγηση για την κατάστασή τους: Περασαν μαγουλάδες μικροί, τους πρήστηκαν τα γεννητικά όργανα και από τότε έβαλαν σκοπό της ζωής τους να κάνουν όλο τον κόσμο σαν και αυτούς.

Η μέθοδος; Απλή.

1. Αρχίζουμε να οδηγούμε (λιωμα, πίτα, χωρίς φυσικά ζώνη, με τον καγκουρογουφεροπροωθητήρα (κοινώς ηχοσύστημα που μεταδίδει δια των υπερβολικών dB προωθητική ενέργεια στο όχημα ωθώντας το προς τα εμπρός) στο διαπασών.
2. Παρκάρουμε ΟΠΟΥ βρίσκουμε κενό. Ακόμα και αν το κενό έχει μπροστά του μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ πόρτα γκαράζ που γράφει ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΡΚΑΡΙΣΜΑ με μεγάλα, κοκκινα, ΚΕΦΑΛΑΙΑΑΑΑΑ γράμματα.
3. Κλεινουμε τον καγκουρογουφεροπροωθητήρα, αφήνουμε το γυφτοβρώμικο παράθυρο μισάνοιχτο (σημάδι του οτι είμαστε κάπου "εδώ κοντά"/γεννηθήκαμε σε βάρκα/δεν κλείνει από τη βρώμα/δεν ξερουμε πως κλεινει).
4. Φυσικά ΔΕΝ αφήνουμε σημείωμα και εξαφανιζόμαστε προς άγνωστη κατεύθυνση (συνήθως προς τον διπλανό καφενέ).

Οταν ο κακομοιρος ιδιοκτήτης του πάρκινγκ θελήσει να εξέλθει/εισέλθει/διαμαρτυρηθεί φυσικά φθάνει, εντός συντόμου χρονικού διαστήματος (ωσπου να καει ή μπαταρία από το κορνάρισμα) στην κατάσταση που ήμασταν και εμείς μικροί με τις μαγουλάδες. Ο στόχος επετεύχθη. Αν καταφέρει να μας βρει πριν φαμε κλήση / μας το πάρει κανας γερανός, ερχόμαστε με το πάσο μας, δικαιολογούμαστε με την μυστικιστική φράση "ρρφλλρακ, σγνωμ, τναγώναεβλπαδδίπλα", και βζουμ, ο καγκουρογουφεροπροωθητήρας στο τέρμα και βουρ για άλλο πάρκινγκ, ακόμα και αν υπαρχει χώρος για παρκάρισμα.

Ειχα ένα "απαγορεύεται" κολλημένο. Δεν δούλευε.
Τωρα έχω τρία. Κατι γίνεται.

Βρε λες τα Χριστούγεννα να πρέπει να στολίζουμε δεντράκια με "NO PARKING" έξω από τα γκαραζ; Αμα τα βλεπουν πολλά, δεν παρκάρουν.