Γυρίζω και μυρίζω

Το ξέρω οτι αυτό είναι ένα χιουμοριστικό blog. Ομως, από μια πολύ μακάβρια άποψη, υπάρχει χιούμορ στην τεράστια καταστροφή της φωτιάς που βιώσαμε (και βιώνουμε, τις στιγμές που γράφονται αυτές οι γραμμές) στην Ηλεία, στην Εύβοια και αλλού, με κόστος τρομερό τόσο στο περιβάλλον όσο και σε ανθρώπινες ζωές.

Μάλιστα, κύριοι, υπάρχει χιούμορ σε αυτό.

Πώς αλλιώς μπορούμε να εξηγήσουμε οτι ΑΝΕΧΤΗΚΑΜΕ επί τόσα χρόνια τη μηδενική λήψη ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΩΝ μέτρων για τις περιοχές αυτές; Ενώ πληρώνουμε κανονικά τους φόρους μας, το ΙΚΑ μας και δεν συμμαζεύεται, και όλα αυτά τα χρόνια έχουμε πληρώσει τόσα ωστε να αρκούν για να έχουμε ο καθένας τον προσωπικό του πυροσβέστη έξω από την πόρτα του;

Πρέπει να έχουμε μεγάλο χιούμορ.

Δεν μιλώ πολιτικά. Δεν είμαι κομματικοποιημένος. Δεν μιλώ για την τρέχουσα διακυβέρνηση και μόνο. Μιλώ για τα τελευταία 20 και βάλε χρόνια, ανεξαρτήτως ηγεσιών, πολιτικών κομμάτων, συνθηκών.

Και τώρα ακούμε τον κόσμο να εκλιπαρεί για ένα αεροπλάνο, βλέπουμε (ακουσον, άκουσον!) ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ να παίζουν ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ρόλο (ή έτσι να πιστεύουν) στις επιχειρήσεις... κατόπιν εορτής, τώρα είναι αργά.

Και το πιό αστείο από όλα είναι οτι βλέπουμε όλους τους πολιτικούς μας να συνεχίζουν να μιλούν με αυτή την ξύλινη, στερεότυπη, απαλλαγμένη από οποιαδήποτε ευθύνη πολιτική γλώσσα στις δηλώσεις τους.

Αλλά δεν φταίνε αυτοί. Ούτε οι ηγεσίες της Αστυνομίας, της Πυροσβεστικής, του Στρατού. Ούτε η Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Φταίμε ΕΜΕΙΣ. Εχουμε και είχαμε τους ηγέτες που μας αξίζουν, τους τοπικούς άρχοντες που μας αξίζουν, τους συντονιστές που μας αξίζουν.

Αιντε λοιπον, ας συνεχίσουμε να κυνηγάμε τη θεσούλα εκεινη στο Δημόσιο, που θα μας επιτρέπει να πληρωνόμαστε χωρις να παράγουμε. Να φεσώνουμε την πιστωτική μας με ηλίθια έξοδα και να αναλωνόμαστε σε ανεγκέφαλα σκυλομπουζουκοακούσματα παρέα με το νοθευμένο μας μπουκαλάκι ουϊσκυ. Ας συνεχίσουμε να καταναλώνουμε delivery επειδή βαριόμαστε (ή δεν ξέρουμε) να μαγειρέψουμε, και να πεθαίνουμε από τον ανθυγιεινό τρόπο ζωής μας. Και, φυσικά, να μην δίνουμε δεκάρα για οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μας μέχρι τη στιγμή που θα συμβεί μια καταστροφή. Αυτά που λέω συμπεριλαμβάνουν και εμένα τον ίδιο, για να μην παρεξηγούμαστε.

Αντίο Ηλεία. Αντίο Νότια Εύβοια. Κουράγιο σε όλους όσους επλήγησαν.

Και για όσους δεν πιστεύουν οτι η ιστορία επαναλαμβάνεται, ορίστε ένα βιντεάκι από παλιότερα (εφοδιαστείτε με ηρεμηστικά πριν το δείτε)