Γυρίζω και μυρίζω

- Μαμά, μαμά, πέρασα!
- Μπράβο Γιωργάκη μου, μπράβο καμάρι μου! Μπράβο, χαλάλι οι κόποι και οι θυσίες!
- Μαμα;
- Ελα αγορίνα μου
- Θέλω να μου πάρεις τα εξής: Δύο φούστες μέχρι το γόνατο, ένα κιτ πρώτων βοηθειών και δύο κουτιά επιδέσμους...
- Τι λές αγόρι μου; Αχ να δεις που το διάβασμα τον πείραξε στο κεφάλι, τι να τα κάνεις εσύ αυτά μωρε; Ευελπίδων δεν έδωσες;
- Ναι ρε μανα, αλλά με περνάνε στη Σχολή Αδελφών Νοσοκόμων.
- Μα αγόρι μου δεν την είχες δηλώσει αυτή τη σχολή!
- Το ξέρω μάνα. Ούτε τη σχολή είχα δηλώσει ούτε οτι με λένε Γεωργία. Αλλά έλα που αυτά γράφει ο πίνακας αποτελεσμάτων. Μαλλον θα ήταν που έσκασα σαν το καρπούζι σε μια εξέταση αθλημάτων και μπερδεύτηκε το μηχανογραφικό τους.
- Και τώρα;
- Δεν ξέρω μάνα. Κάτσε να δούμε με τις διορθώσεις που θα δώσουν μπας και τελικά χρειαστεί να πάρουμε απόχη.
- Λές να σε πετάξουν στο Ιχθυοκαλλιέργειας καμάρι μου;
- Ποτέ δεν ξέρεις μάνα. Εγώ πάντως οικονομολόγος ήθελα να γίνω. Με λίγη τύχη μπορεί να περάσω κι εκεί.