Η οικονομία με απλά λόγια (λέμε τώρα)

8:01 μ.μ.

(0) Comments

 

Καταπληκτικό βιντεάκι για τη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος, με Ελληνικούς υπότιτλους.  Το βρήκα εδώ.

 

Ανακύκλωση στο δήμο Βύρωνα

1:03 μ.μ.

(0) Comments

Αν και στην επικαιρότητα δεσπόζει αυτές τις μέρες το θέμα των καταστροφών και των διαδηλώσεων που ξέσπασαν μετά το θάνατο του 15χρονου μαθητή από σφαίρα αστυνομικού, ας μην ξεχνάμε ότι η ζωή μας είναι πολυδιάστατη και σε αυτή τη μικρή χώρα υπάρχουν και άλλα πράγματα στα οποία θα πρέπει να δίνουμε σημασία.

Με μεγάλη χαρά παρακολούθησα λοιπόν την εγκατάσταση ειδικών κάδων ανακύκλωσης στο δήμο Βύρωνα, οπου σε 55 σημεία του δήμου τοποθετήθηκαν τετράδες κάδων ανακύκλωσης, ξεχωριστών για χαρτί, γυαλί, αλουμίνιο και πλαστικό. Τα περιεχόμενα των κάδων μαζεύονται από ειδικά αποριμματοφόρα που κινούνται με φυσικό αέριο.

Ανακύκλωση

 

Το πρόγραμμα φαίνεται να πηγαίνει πολύ καλα λόγω της θερμής ανταπόκρισης των πολιτών, τόσο που πολλές φορές οι κάδοι γεμίζουν πριν φτάσουν τα φορτηγά για το άδειασμά τους. Σε επικοινωνία που είχα με το δήμαρχο, μου εξήγησε ότι ακόμα προσαρμόζουν το πρόγραμμά τους στις συνθήκες που διαμορφώνονται.  Οπως και να έχει, είναι πολύ καλύτερο να ανακυκλώνονται τα σκουπίδια μας παρά να καταλήγουν στις χωματερές οι οποίες έχουν φτάσει στα όριά τους. Ο κόσμος ανταποκρίνεται με ιδιαίτερη θέρμη, ιδιαίτερα στο θέμα του χαρτιού.

Δεν λείπουν βέβαια και τα "περίεργα": Οι κάδοι αλουμινίου, γυαλιού και πλαστικού είναι κλειστοί και ο μόνος τρόπος να πετάξει κανείς πράγματα σε αυτούς είναι μέσω κάποιων στρογγυλών οπών στο πάνω τους μέρος. Στους κάδους του πλαστικού, η οπή χωράει ένα πλαστικό μπουκαλάκι αναψυκτικού των 500ml αλλά όχι τα αντίστοιχα των 1500ml. Ετσι, πολλές φορές οι πολίτες αφήνουν έξω και γύρω από τους κάδους, σε σακούλες, μεγαλύτερες πλαστικές συσκευασίες (απορρυπαντικά, μεγάλα μπουκάλια αναψυκτικών κλπ). Το θέαμα σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι όμορφο, αλλά τουλάχιστον δείχνει τη θετική στάση του κόσμου.

Λογω του οτι ενδιαφέρομαι ιδιαίτερα για το θέμα της ανακύκλωσης, σκέφτηκα να στείλω ένα email στην υπηρεσία του δήμο για να λάβω διευκρινίσεις και οδηγίες σχετικά με το τι μπορεί να ανακυκλωθεί και τι οχι, καθώς και σχετικά με άλλα ερωτήματα που είχα ακούσει από φίλους και συμπολίτες μου. Χάρηκα ιδιαίτερα με την απάντησή τους, η οποία μπορεί να μην απαντά επακριβώς σε όλα τα ερωτήματα, αλλά αποτελεί σίγουρα μια καλή αρχή επικοινωνίας.

Παραθέτω τις ερωτήσεις που διατύπωσα και την απάντηση που έλαβα:

 

Ερωτήσεις

1. Τι ειδους χαρτιά μπορώ να ανακυκλώσω εκτός από τα προφανή; Εχει νόημα να ανακυκλωθούν χαρτιά π.χ. που χρησιμοποιήθηκαν σε συνδυασμό με κάποιο καθαριστικό (π.χ. azax) για καθαρισμό επιφανειών, ή χαρτιά-συσκευασίες καταστημάτων delivery που περιέχουν λεκέδες από μαγειρικά λίπη; Επίσης, κάποιες συσκευασίες προϊόντων είναι κατασκευασμένες από ένα είδος χαρτιού που επικαλύπτεται από μια στρώση πλαστικού. Αυτές οι συσκευασίες έχει νόημα να τοποθετηθούν ως ανακυκλώσιμο υλικό στους κάδους χαρτιού;

2. Σχετικά με τα αλουμίνια, εκτός από τα κουτάκια των αναψυκτικών, μπορούν να ανακυκλωθούν και μεγαλύτερες συσκευασίες (π.χ. βρεφικών τροφών, κονσέρβες κλπ) και αν ναι, θα πρέπει πρώτα να πλένονται ωστε να απομακρύνονται τα υπολειμματα τροφών;

3. Σχετικά με το πλαστικό, και πάλι θα ρωτήσω για συσκευασίες καταστημάτων delivery. Ορισμένα καταστήματα παραδίδουν π.χ. σαλάτες σε πλαστικά μπωλ. Αυτά ανακυκλώνονται; Χρειάζεται να πλυθούν πρώτα; Ακόμα, οι συσκευασίες που παίρνουμε από τα super market, π.χ. τυρί σε φέτες σε πλαστική συσκευασία, μπορούν να ανακυκλωθούν; Τα πλαστικά μπουκάλια αναψυκτικών των 500ml χρειαζονται πλύσιμο πριν τη ρίψη στον κάδο;

 

Απάντηση

Τα υλικά που μπαίνουν σε κάθε κάδο είναι συγκεκριμένα, καθώς όλες οι συσκευασίες δεν μπορούν να ανακυκλωθούν το ίδιο. Για το λόγο αυτό και οι οπές στους κάδους ανακύκλωσης έχουν συγκεκριμένο μέγεθος, ώστε να συλλέγονται μόνο υλικά τα οποία μπορούν να δοθούν για ανακύκλωση στη συγκεκριμένη οπή. 


Η αποκομιδή των υλικών γίνεται με ειδικά απορριμματοφόρα που κινούνται με φυσικό αέριο. Η αποκομιδή γίνεται κατά υλικό, δηλαδή το όχημα συλλέγει μόνο χαρτί, μόνο γυαλί, μόνο πλαστικό ή μόνο αλουμίνιο, ώστε τα ήδη διαλεγμένα από τους δημότες υλικά να δίνονται κατευθείαν για ανακύκλωση.


Το είδος χαρτιού που ανακυκλώνεται είναι οι εφημερίδες, τα περιοδικά, τα βιβλία, οι κόλλες κτλ. Καλό θα ήταν κομμάτια που είναι πλαστικοποιημένα, όπως το εξώφυλλο των μπλε τετραδίων να αφαιρούνται πριν τη ρίψη στον κάδο ανακύκλωσης, ώστε το ανακυκλώσιμο χαρτί που θα παραχθεί να είναι όσο το δυνατόν καλύτερης ποιότητας. Επίσης, δεν είναι ακόμα δυνατή η ανακύκλωση των συσκευασιών tetrapack.


Τα κουτιά των βρεφικών τροφών, οι κονσέρβες και τα κουτάκια μπύρας 500 ml είναι φτιαγμένα από σίδερο, και όχι από αλουμίνιο. Και τα δύο υλικά έχουν το σήμα της ανακύκλωσης στη συσκευασία, αλλά τα κουτάκια αλουμινίου μέσα στο σήμα πρέπει να γράφουν "alu”.


Όλα τα είδη πλαστικού ανακυκλώνονται. Υπάρχουν επτά διαφορετικές ποιότητες πλαστικού. Σαν καταναλωτές είναι αδύνατον να γνωρίζουμε τις μεταξύ τους διαφορές, αλλά και να τις γνωρίζαμε θα έπρεπε να υπάρχουν επτά κάδοι ένας για κάθε είδος πλαστικού. Για το λόγο αυτό, τη διαλογή του πλαστικού την αναλαμβάνουν εξειδικευμένα εργοστάσια. Για να είναι τα αποτελέσματα της ανακύκλωσης τα καλύτερα δυνατά, καλό θα ήταν τα πλαστικά να ξεβγάζονται πριν τη ρίψη τους στον κάδο ανακύκλωσης.

 

Αν έχετε και εσείς ερωτήσεις μπορείτε να τις υποβάλλετε στη διεύθυνση anakiklosi [παπακι] dimosbyrona.gr.

 

Σίγουρα τα 55 σημεία είναι λίγα, αλλά είναι μια καλή αρχή. Ας ελπίσουμε να δούμε και σε άλλους δήμους παρόμοιες κινήσεις.

Είδατε άμα φοβάται κανείς την τεχνολογία;

1:18 π.μ.

(0) Comments

 

Οσα περισσότερα ηλεκτρονικά καταστήματα ανοίγουν, τόσο λιγότερες βιτρίνες υπάρχουν διαθέσιμες για σπάσιμο.

Oλοι αυτοί οι κύριοι που εκτός του οτι τα σπάνε, τα βουτάνε κιόλας επιτελούν κοινωνικό έργο: Θέλουν να μας δείξουν το σωστό δρόμο προς τον εκσυχρονισμό. Πώς δεν το είχαμε καταλάβει μέχρι τώρα;

Να δεις που αύριο-μεθαύριο κάποιος θα το εκμεταλλευτεί πολιτικά αυτό.

Εν θερμώ...

7:24 μ.μ.

(2) Comments

 

Θα ήθελα πολύ να δω το βάρος να πέφτει, όχι στην τιμωρία του αστυνομικού, αλλά στις συνθήκες που οδήγησαν στην ένταξή του στο σώμα.

Συγκεκριμένα:

Να γίνει μια ψυχολογική/ψυχιατρική αξιολόγηση του ατόμου αυτού για να υπάρξει μια άποψη του γιατί και πώς έφτασε στο σημείο να κάνει αυτό που έκανε. Και όταν υπάρξει η άποψη αυτή, να κυνηγηθούν ΟΛΟΙ αυτοί που συναίνεσαν για την ένταξή του στο σώμα και του έβαλαν όπλο στο χέρι χωρίς να κάνουν τον απαραίτητο έλεγχο.

Ακόμα, να διερευνηθούν οι συνθήκες και τα δεδομένα της εκπαίδευσής του, αυτού και των υπολοίπων. Να μάθουμε ΤΙ τους λένε, ΠΩΣ τους εκπαιδεύουν και ΠΩΣ τους μαθαίνουν να στέκονται εκει έξω. Τι είναι αυτό τέλος πάντων που ΔΕΝ τους μαθαίνουν και καταλήγουν σε τέτοιες πράξεις;

Και μετά να αρχίσουν τα τσεκουρώματα υπευθύνων σε ΜΕΣΑΙΑ κλιμάκια. Και λέω μεσαία, γιατί τα πολύ υψηλά κλιμάκια (βλέπε υπουργοί, αρχηγοί κλπ.) έχουν μόνο υψηλή εποπτεία (χωρίς αυτό να μηδενίζει βέβαια την ευθύνη τους). Αυτοί όμως που κάνουν τη ζημιά είναι οι μεσαίοι, κατ'εμέ. Αυτοί που τον προσέλαβαν, αυτοί που τον εκπαίδευσαν, αυτοί που του έδωσαν "γραμμή" για το πώς θα συμπεριφέρεται, αυτοί που ΔΕΝ τον έλεγξαν.

Ο συγκεκριμένος, είναι απλά προϊόν ενός συστήματος που παράγει και άλλους τέτοιους. Για μένα, πρέπει να κλείσει η μηχανή που παράγει ελαττωματικά λουκάνικα. Βρήκαμε ένα επειδή έτυχε, ποιός ξέρει πόσα ακόμα τέτοια θα φάμε.

Κάποιος.

2:03 π.μ.

(4) Comments

 

Κάποιος δεν έπρεπε να βρίσκεται εκει που βρισκόταν και να πει αυτά που είπε.

Γιατί κάποιος που βρέθηκε στο δρόμο του ήταν λάθος άνθρωπος σε λάθος θέση.

Κάποιος έπρεπε να του το έχει εξηγήσει.

Γιατί κάποιος δεν ήταν αυτός που θα έπρεπε να είχε εκπαιδευτεί να ήταν.

Και κάποιος ευθύνεται για αυτό.

Κάποιος δεν έπρεπε να βρίσκεται με όπλο στο χέρι.

Κάποιος του το έβαλε στο χέρι και τον έβγαλε στους δρόμους χωρίς να σιγουρευτεί αν μπορεί να ανταπεξέλθει, αν καταλαβαίνει τι ειναι αυτό που κρατάει στο χέρι του.

Κάποιος πεθαίνει άδικα, τελείως άδικα. Ακόμα και αν προκάλεσε, άδικα πεθαίνει.

Κάποιος έκανε λάθος. Μεγάλο λάθος.

Κάποιος σοκάρεται.

Κάποιος αγανακτά.

Κάποιος αντιδρά.

Κάποιος αντιδρά βίαια.

Κάποιος σπάει βιτρίνες και καίει αυτοκίνητα.

Κάποιος που παλεύει καθημερινά για να ξεχρεώσει και να δει η οικογένειά του μια άσπρη μέρα βρίσκει την περιουσία του ρημαγμένη.

Κάποιος σπάει και άλλες βιτρίνες γιατι κάποιος φταίει.

Κάποιος άλλος που παλεύει και αυτός καθημερινά για να ξεχρεώσει και να δει η οικογένειά του μια άσπρη μέρα βρίσκει την περιουσία του ρημαγμένη.

Κάποιος συνεχίζει να σπάει βιτρίνες και να καίει αυτοκίνητα γιατί κάποιος φταίει. Ισως να φταίνε και οι βιτρίνες.

Κάποιος δεν σέβεται τίποτα όταν αντιδρά βίαια.

Κάποιος απελπίζεται.

Κάποιος κλαίει.

Κάποιος παραιτείται αλλά δεν φεύγει.

Και κάποιος άλλος.

Κάποιος βγαίνει στα τηλεπαράθυρα και σχολιάζει.

Και κάποιος άλλος.

Και κάποιος άλλος.

Και κάποιος άλλος.

Και κάποιος άλλος.

Και κάποιος άλλος.

Και κάποιος απλά κοιτάει.

Και κάποιος άλλος.

Και κάποιος άλλος.

Και κάποιος άλλος.

Και κάποιος άλλος.

Και κάποιος άλλος.

Κάποιος συνεχίζει να πληρώνει φόρους και να ελπίζει οτι θα πιασουν τόπο και να αναρωτιέται αν τελικά έχει νόημα, μια και τίποτα δεν φαίνεται να αλλάζει εδω κάτω.

Κάποιος να βάλει λίγη τάξη σε αυτόν τον τόπο που τελικά θα μείνει στην ιστορία μόνο για τις ωραίες του παραλίες και για τίποτα άλλο;

Κάποιος;

Μια επίσκεψη στο ΤΕΒΕ (ή ΟΑΕΕ αν προτιμάτε)

6:09 μ.μ.

(5) Comments

 

Εξεπλάγην ευχάριστα κατά την επίσκεψη μου στο ΤΕΒΕ στου Ζωγράφου προκειμένου να διεκπεραιώσω μια προσωπική μου διαδικασία, τον προηγούμενο μήνα. Οχι από τις υποδομές, οι οποίες λίγο-πολύ είναι όπως τις έχουμε συνηθίσει: Χαλασμένο ασανσέρ, βαβούρα και οχλαγωγία, γραφεία της κακιάς ώρας και καμία υποδομή για τους επισκέπτες οι οποίοι έπρεπε να συμπληρώσουν χαρτιά: Ενα πεταμένο γραφείο κοντά στην είσοδο, χωρίς καρέκλες, και διαρκώς 5-6 άτομα σκυφτά από πάνω να προσπαθούν να συμπληρώσουν αιτήσεις χωρίς να πάθουν λουμπάγκο.

Αυτό που με εξέπληξε ήταν η ευγένεια των υπαλλήλων, κάτι που δεν είχα συνηθίσει σε παρόμοιες δημόσιες υπηρεσίες. Η κυρία που με εξυπηρέτησε, εκτός από το οτι έκανε τα αδύνατα δυνατά για να μην ταλαιπωρηθώ (κάτι που δεν κατάφερε τελικά αφού μου έλειπαν κάποια απαραίτητα έγγραφα - όμως για αυτό εφταιγα αποκλειστικά εγώ) στο τέλος μου ζήτησε και ΣΥΓΝΩΜΗ γιατί δεν μπορούσε να με εξυπηρετήσει όπως θα έπρεπε και θα αναγκαζόμουν να ξανάρθω! Περιττό να πω οτι η γυναίκα έτρεχε σαν τη σβούρα περα-δωθε για να ρωτήσει σχετικές πληροφορίες για την περίπτωσή μου και να δει μήπως θα μπορούσαμε να παρακάμψουμε την απαίτηση για τα συγκεκριμένα έγγραφα.

Παρατηρώντας προσεκτικότερα γύρω μου, παρατήρησα οτι σχεδόν όλοι οι υπάλληλοι στο συγκεκριμένο όροφο συμπεριφέρονταν με μια διάθεση να βοηθήσουν τον κόσμο όσο περισσότερο μπορούσαν, παρά την ανύπαρκτη εργονομία του χώρου και το πλήθος του κοσμου που περίμενε να εξυπηρετηθεί για διάφορες υποθέσεις του.

Μπράβο τους, ειλικρινά, λοιπον. Με τέτοιες συνθήκες εργασίας, το να διατηρήσεις την καλή σου διάθεση και θετική στάση απέναντι στους πολίτες για μένα είναι ηρωισμός.

Επειδή όμως δεν θα έγραφα χωρίς να γκρινιάξω, ας δούμε τι λείπει από μια υπηρεσία όπως αυτή (οπου οι υπάλληλοι έχουν κάθε διάθεση να βοηθήσουν και μπράβο τους και πάλι):

1. Υποδομές. Οπως προείπα. Περιβάλλον που θυμίζει αίθουσα γραφείων του 70 αν και βρίσκεται σε σχετικά καινούριο κτίριο. Βασικά μόνο γραφεία, τα γνωστά ξύλινα-τσίγκινα. Τίποτα άλλο. Γεμάτα χαρτούρα, χαρτούρα, και άλλη χαρτούρα. Υπολογιστές, εκτυπωτές και λοιπά μέσα διευκόλυνσης δεν υφίστανται.

2. Διαδικασίες. Εδώ δεν αφορά το θέμα στη συγκεκριμένη υπηρεσία, αλλά γενικότερα. Για να κάνεις μια δουλειά πρέπει να συμπληρώσεις x αιτήσεις, οι οποίες γενικά είναι φωτοτυπημένες μια και δεν υπάρχουν τα μέσα για να εκτυπωθούν απευθείας. Αλλά, το ερώτημα είναι, γιατί να τις συμπληρώσεις; Οι περισσότερες απαιτούν να συμπληρώσεις πληροφορίες σχετικές προς το ΤΕΒΕ τις οποιες θα έπρεπε ο οργανισμός ήδη να γνωρίζει. Αν είχε μηχανογράφηση της προκοπής. Η μηχανογράφησή του όμως συνοψίζεται σε ΕΝΑΝ Η/Υ στη γωνία (με ταμπέλα από πάνω, παρακαλώ) οπου ένας άνθρωπος πασχίζει να απαντήσει στα αιτήματα των πολιτών που απαιτούν "σκάψιμο" στα αρχεία του ΤΕΒΕ.

Και σκέφτομαι:

 

Αντί να μου ζητείται να συμπληρώσω μια, δυο, τρείς αιτήσεις και να προσκομίσω τα απαραίτητα δικαιολογητικά, μετά να πάω στο πρωτόκολλο να πάρω αριθμό, να γυρίσω πίσω, να περιμένω από τους υπαλλήλους να μαζέψουν υπογραφές, να ξαναπάω στο πρωτόκολλο να υπογράψω και άλλα τόσα πράγματα που ούτε θυμάμαι τώρα, ένα μηχανογραφημένο σύστημα θα έκανε μεταξύ άλλων τα εξής καλά:

 

1. Ταχύτητα. Οι μισές αιτήσεις δεν θα ήταν απαραίτητες μια και τα στοιχεία του ΤΕΒΕ θα υπήρχαν ήδη και δεν θα έπρεπε να τα ξανασυμπληρώναμε. Οι επισκέψεις στο πρωτόκολλο δεν θα ήταν απαραίτητες, δεδομένου οτι με ένα καλό σύστημα διαχείρισης εγγράφων εξυπακούεται οτι το πρωτόκολλο θα ήταν ηλεκτρονικό, συνεπώς τα έγγραφα θα έπαιρναν μόνα τους αριθμούς.

2. Αποτελεσματικότητα. Ορισμένα δικαιολογητικά αφορούν δεδομένα άλλων φορέων που τυγχάνει να διαθέτουν μηχανογράφηση. Μια καλή μηχανογράφηση στο ΤΕΒΕ θα μπορούσε να επιτύχει εσωτέρική επικοινωνία μεταξύ αυτού και των άλλων φορέων, ωστε να μην απαιτείται τόσο μεγάλος αριθμός δικαιολογητικών που να πρέπει να προσκομίσει ο πολίτης.

3. ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ! Στο χαρτί, κυρίως. Ενα paperless (κατά το δυνατόν) σύστημα θα μείωνε στο ελάχιστο την κατανάλωση χαρτιού κάνοντας την υπηρεσία φιλικότερη προς το περιβάλλον. Επειτα, σε προσωπικό. Αυτές οι κοπελίτσες που κάθονται στο πρωτόκολλο θα μπορούσαν να απασχολούνται σε ουσιαστικότερες εργασίες από το να δίνουν αριθμούς με το χεράκι. Και τέλος, σε χρόνο. Λιγότερες διαδικασίες ίσον ταχύτερη εξυπηρέτηση ίσον μεγαλύτερος αριθμός πολιτών που θα μπορούσε να εξυπηρετηθεί ίσον λιγότερες μετακινήσεις από απογοητευμένους πολίτες που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την προσπάθεια λόγω έλλειψης χρόνου και να ξανάρθουν την επόμενη.

 

Δεν είναι θέματα πολιτικής και κομμάτων αυτά. Είναι θέματα οικονομίας, οικολογίας, αξιοποίησης εσόδων, συνολικού ωφέλους προς τον πολίτη και προς το κράτος ταυτόχρονα.

Ονειρεύομαι; Να το πάω ένα βήμα παραπέρα; Στην ηλεκτρονική εξυπηρέτηση;

Αστο καλύτερα βέβαια. Αν έχετε δει το site του OAEE ξέρετε οτι αυτά είναι επιστημονική φαντασία.

Για του λόγου το αληθές ορίστε ένα capture. Οχι, δεν είναι από χρονομηχανή, δεν είναι site ενός πιτσιρικά σε frontpage, δεν είναι εργασία πρώτου εξαμήνου φοιτητή σχολής πληροφορικής. Είναι το επίσημο site του OAEE! Με υποδομή αντίστοιχη των πραγματικών υποδομών που είδα.

 

teve

 

Αν έδωσα την ετικέτα "εμπειρίες για κλώτσο" στο συγκεκριμένο post είναι μονο για τα θέματα της υποδομής. Γουστάρω πολύ τα υπόλοιπα που είδα.

Με κάθε θετική διάθεση, εύχομαι ο νέος χρόνος να δώσει στην Πολιτεία την ίδια θετική στάση όπως και αυτή των υπαλλήλων του συγκεκριμένου υποκαταστήματος, για να πάμε όλοι μπροστά.

Derrick Comedy - περίεργο χιούμορ

1:15 π.μ.

(1) Comments

 

Οι Derrick είναι ένα γκρουπ κωμωδίας με έδρα τη Νέα Υόρκη. Ειναι οι Dominic Dierkes, Dan Eckman, Donald Glover και DC Pierson. Το όνομα Derrick τους ήρθε σαν ιδέα όταν συνειδητοποίησαν ότι τα ονόματά τους άρχιζαν όλα από "D" και σκέφτηκαν οτι θα ήταν καλή ιδέα να προσθέσουν άλλο ένα (και ζητούν συγνώμη για αυτό, ήταν μικροί και άπειροι όπως λένε).

Τα σκετσάκια τους έχουν πολύ ιδιαίτερο χιούμορ. Δείτε μερικά:

 

 

Memory Loss - Ολα τα λεφτά. Θα γελάσετε πολύ αν έχετε δει το Memento. Για τους υπόλοιπους δεν ξέρω.

 

 

Ο πιτσιρικάς τα έπαιξε όλα για όλα. Αν και όλα ήρθαν όπως τα ήθελε, τώρα δεν μπορεί να κάνει πίσω...πρέπει να πεθάνουν!

 

 

Τι κάνει κάποιος για να πάρει μπύρες...

 

 

Η ανάποδη μέρα! Βγάλτε άκρη!

Αλλαξε ο Μανωλιός!

2:01 μ.μ.

(2) Comments

 

Οχι οτι αποτελεί καμία σπουδαία ειδησάρα, αλλά βαρέθηκα τα κλασικά templates του blogger και αποφάσισα να αλλάξω λίγο φάτσα. Μετά από ΠΟΛΛΕΣ δοκιμές κατέληξα σε αυτό (και έχω μάθει να κάνω customize τα πάντα - παραδίδω και σεμινάρια).

Πείτε κάτι αν σας αρέσει. Αν δεν σας αρέσει. Αν δεν σας νοιάζει. Κάτι όμως.

Τι Νταλί και τι Magritte, πού να δείτε τις σημάνσεις στους Ελληνικούς δρομους...

11:21 π.μ.

(0) Comments

Κοντά στο γραφείο μου έχει ένα δρόμο. Κατηφορικό. Με μεγάλη κλίση.

Ο δρόμος αυτός τέμνεται με έναν άλλο δρόμο. Ισιο. Οι οδηγοί σε αυτό τον ίσιο δρόμο έρχονται από τα δεξιά αυτού που κατεβαίνει την κατηφόρα.

Ερώτηση: Πού βάζεις το STOP;

Σουρρεαλιστική απάντηση: ΜΑ ΦΥΣΙΚΑ στον κατηφορικό δρόμο! Ετσι ωστε όταν ο φορτηγάρας ο βαρύς σε μια βροχερή μέρα αποφασίσει να κατέβει την κατηφόρα, να πρέπει να χτυπήσει τα φρένα τελευταία στιγμή για να μην κάνει χαλκομανία το Smart της κυριούλας που εμφανίζεται στη διασταύρωση, με κίνδυνο να πάρει αγκαλιά τα εμπορεύματά του που θα έρθουν να τον επισκεφθούν από την καρότσα, και να ευχόμαστε να μην κουβαλάει πιπέρι γιατί θα τρελλαθεί όλο το τετράγωνο στο φτέρνισμα.

Εχει κι άλλο.

Ο κάθετος (ο ίσιος) δρομος δεν έχει ορατότητα. Συνεπώς, ο οδηγός που θέλει να περάσει ΔΕΝ βλέπει ούτε καν το πίσω μέρος της ταμπέλας του STOP (μπροστά της είναι ένα δέντρο).

Η κατηφόρα είναι και αυτή γεμάτη δέντρα, έτσι ωστε ο δυστυχής κατερχόμενος οδηγός να δει το STOP μερικά milliseconds πρίν τη σύγκρουση. Ασε που δεν περιμένει να το δει, αλλά, όπως είπαμε, στην Ελλάδα ζούμε, για όλα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι. Αύριο μπορεί να ξεφυτρώσει καμία πολυκατοικία στη μέση κεντρικής διασταύρωσης, λίγες φορές έχει γίνει;

Μαθηματικός τύπος:

Οδηγός που έρχεται από τον ίσιο δρόμο και έχει προτεραιότητα αλλά δεν έχει ορατότητα + οδηγός που έρχεται από την κατηφόρα και ΝΟΜΙΖΕΙ οτι έχει προτεραιότητα ωσπου να καταλάβει οτι δεν έχει = ΣΚΡΙΙΙΙΙΤΣΓΚΑΑΑΑΑΠΜΠΙΙΙΙΠΠΟΥΠΑΣΡΕΚΑΡΑΜΗΤΡΟΟΟΟΟ (και από τις δυό μεριές).

2 φορές τη βδομάδα τουλάχιστον.

Και σε αυτά να μην υπολογίσουμε τα μηχανάκια που τρώνε σαβούρδες μόνα τους στην κατηφόρα λόγω ολισθηρότητας, και τι να πεις τώρα στην ανθρώπινη μπάλα που κατρακυλάει την κατηφόρα ακολουθούμενη από το δίτροχό της, οτι είχε STOP;

Το καλό είναι οτι έχει νοσοκομεία κοντά, αν και μέχρι τώρα δεν έχει (ευτυχώς) χτυπήσει κανένας.

Σουρεαλισμός στην πιό ακραία του έκφραση.

To PC μου αγνώριστο.

11:57 π.μ.

(0) Comments

Case mods. Η ευγενής τέχνη του να κάνεις το περίβλημα του PC σου έτσι ώστε μερικές φορές να μην αντιλαμβάνεται κανείς οτι πρόκειται για PC αν δεν το πλησιάσει σε αρκετά κοντινή απόσταση!

 

 

amazing-pc-mods-01 pc-casings-957 pc-casings-812 pc-casings-212 pc-casings-1612  pc-casings-1312 pc-casings-1103 pc-casings-1040 _microwave_PC_Case pumpkin-01 dialup-01

 amazing-pc-mods-14 amazing-pc-mods-07 amazing-pc-mods-03 amazing-pc-mods-02  amazing-pc-mods-39 amazing-pc-mods-33 amazing-pc-mods-18 amazing-pc-mods-17

 amazing-pc-mods-16

Τεκμήρια και πάλι;

11:05 π.μ.

(0) Comments

Ρε σεις! Δεν μπορώ να κατανοήσω τι μυαλά κουβαλάνε στο κεφάλι τους τα οικονομικά επιτελεία των κυβερνήσεων που έχουν περάσει από αυτή τη χώρα. Πραγματικά, ή πρέπει να είναι εξαιρετικές διάνοιες ή τις αποφάσεις τους να τις παίρνουν επιλέγοντας από multiple choice 20 ερωτήσεων. Ενδιάμεσο δεν υπάρχει.

Εχουμε και λέμε: Το πρόβλημα είναι οτι το κράτος δεν έχει έσοδα. Και με την ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΗΗΗ ΚΡΙΣΗΗΗΗ (ουρλιαχτό απελπισίας και απόγνωσης για τον άμοιρο μέσο αμοιβόμενο μισθωτό από τους anchormen των ΜΜΕ) τα έσοδα θα μειωθούν ακόμα περισσότερο.

Η θεραπεία;

1. Κατάργησε το αφορολόγητο. Χώσε δηλαδή ένα χιλιαρικάκι παραπάνω φόρο σε όσους ως τώρα είχαν τόσο χαμηλά εισοδήματα που με κάποιο τρόπο η εξοικονόμηση ενός χιλιάρικου ανά έτος φάνταζε σωτήρια. Ητοι: Στην πρώτη τους δυσκολία, ανάγκασέ τους να πάρουν καταναλωτικά δάνεια (μια και ενδεχομένως δεν καλύπτουν τις προϋποθέσεις για άλλο είδος δανεισμού). Πρέπει να ζήσουν και οι τράπεζες. Η να φοροδιαφύγουν όπως μπορεί ο καθένας.

2. Βάλε ΤΕΚΜΗΡΙΑ. Εχεις σπίτι να μείνεις και αυτοκίνητο να κινηθείς; ΕΙΣΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΣ. Τελεία. Πρέπει να δώσεις στο κράτος αυτό που του αναλογεί, ως συναίτερο.

3. Διαφήμισε την παραπάνω κίνηση ως χτύπημα στην άρχουσα τάξη των μεγαλοεισοδηματιών που με τα τεκμήρια θα συμμορφωθούν και δεν θα είναι τόσο πολύ μεγαλοεισοδηματίες. Ητοι, κάνε τους να δηλώνουν ΑΚΟΜΑ λιγότερα από όσα δήλωναν, μια και δεν φαίνεται να δηλώνουν όλοι τα πραγματικά τους εισοδήματα (πω,πω! τι λετε; μα είναι δυνατόν;)

Σύμφωνα με ένα άρθρο που διαβάζω στο capital.gr, το ποσοστό αυτών που δηλώνουν εισόδημα άνω των 75.000 ευρώ ετησίως (οι πλούσιοι!) είναι το 10% και κάτι του συνολικού φορολογούμενου πληθυσμού. Βρε κοίτα να δεις πόσους λίγους "πλούσιους" έχουμε! Είμαστε μια χώρα με 90% "φτωχούς".

Πανέξυπνοι κύριοι επικεφαλείς των οικονομικών επιτελείων των κυβερνήσεων της Ελλάδος τις τελευταίες δεκαετίες, μήπως θα έπρεπε να κόψετε τα σκληρά; Αντί να εμφανίζετε την εκάστοτε κυβέρνηση σαν "ζήτουλα" με αυξήσεις εμμέσων / αμέσων φόρων κάθε χρόνο που θυμίζουν φτηνές δικαιολογίες ζητιανιάς, δεν κάνετε κάτι για να ΑΝΑΓΚΑΣΕΤΕ όλους αυτούς που φοροδιαφεύγουν σημαντικά να δηλώσουν τουλάχιστον ΚΑΠΟΙΑ από τα εισοδήματά τους; Ο εκάστοτε ιατρός που αμοίβεται χωρίς απόδειξη, ο τεχνίτης που πληρώνεται "μαύρα", ο ταξιτζής που δεν κόβει τιμολόγιο ακόμα και αν του ζητηθεί και τόσοι άλλοι, ΕΜΑΣ επιβαρύνουν τελικά. (Οπου εμείς = αυτοί και εμείς).

Αλλά ξέχασα. Ειναι πιό εύκολο να επιβάλλεις ένα μικρό, έστω και άδικο, κανόνα σε μια μεγάλη μάζα παρά ένα μεγάλο, δίκαιο κανόνα σε μια μικρή ομάδα. Ειδικα όταν η ομάδα αυτή έχει τη δύναμη να σε κάνει να το μετανοιώσεις.

Ο ηλίθιος βλέπει ένα καζάνι που βράζει και ρίχνει κι άλλο νερό για να κρυώσει, αντί να σβήσει τη φωτιά από κάτω (δικό μου ρητό).

Πώς θα ήταν αν το Matrix έτρεχε σε Windows.

10:47 μ.μ.

(2) Comments

Δεν έχω να προσθέσω κάτι :)

Umbilical Brothers - χαρισματικοί μίμοι που προσφέρουν άφθονο γέλιο

12:26 π.μ.

(0) Comments

Οι Umbilical Brothers είναι δύο χαρισματικοί Αυστραλοί που εκτελούν μια απίστευτη γκάμα μιμήσεων εμπλουτισμένη με εκπληκτικό χιούμορ και εφευρετικότητα. Με την εμφάνισή τους σε αρκετές Αμερικάνικες εκπομπές, έγιναν γνωστοί στο ευρύ κοινό. Να μερικά από τα πιό αντιπροσωπευτικά τους κλιπ:

 

Τι κάνεις όταν είσαι μονος σου στο μπάνιο, απέναντι από τον καθρέφτη;

 

Του τελείωσαν οι μπαταρίες!

 

Είναι σκληρό να ρυθμίζεις την κυκλοφορία...

 

Εσείς χορεύετε κλακέτες με το στόμα;

 

Στα όπλα!

 

Χωρίς λόγια!

Αμερικάνικη προεκλογική περίοδος - τι δεν θα ακούσουμε ποτέ σε Ελληνικές προεκλογικές ομιλίες

7:48 μ.μ.

(0) Comments

Δεν θα σταθώ στο αν ο Obama είναι καλύτερος ή οχι από τον McCain - αλήθεια, δεν υπάρχουν κάτι τηγανιτές πατάτες που λέγονται έτσι; :)

Αυτό που μου έκανε εντύπωση στο παροιμιώδες 30λεπτο σποτ του Obama είναι αυτά που λέει σε δύο σημεία:

1. "Θα σας πω τι θα κάνω ως πρόεδρος: Κατ'αρχήν θα κάνω περικοπές φόρων σε όσες οικογένειες κερδίζουν λιγότερα από 200.000$ το χρονο"

Ακούς κ. Καραμανλή; Ακούς κ. Παπανδρέου; Εδώ στην Ελλάδα μια οικογένεια που βγάζει πάνω από 40.000 ευρώ το χρόνο παίζεται να θεωρείται και ζάμπλουτη. Ασε που έτσι που έχει γίνει το φορολογικό, όσα λιγότερα βγάζει τόσο περισσότερο ζάμπλουτη (μάλλον) θεωρείται, δεν εξηγείται αλλιώς.

Ελληνική έκδοση της παραπάνω δήλωσης: Αντικαταστήστε τη λέξη "λιγότερα" με τη λέξη "περισσότερα".

2. "Κάθε μέρα μου υπενθυμίζεται οτι δεν είμαι ένας τέλειος άνθρωπος. Δεν θα είμαι ένας τέλειος πρόεδρος. Σας υπόσχομαι όμως αυτό: Πάντα θα σας λέω τι σκέφτομαι και που "βρωμάω". Θα είμαι πάντα τίμιος μαζί σας σχετικά με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε. Θα σας ακούω όταν διαφωνούμε. Και, το πιό σημαντικό, θα ανοίξω τις πόρτες της κυβέρνησης και θα σας ζητήσω να συμμετέχετε στη δική σας δημοκρατία και πάλι".

Ω. Τι έγκλημα και αυτό! Μα εδώ στην Ελλάδα ειναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να ξεστομίσει πολιτικός αυτά τα λόγια, διότι, πολύ απλά, ΔΕΝ θα εκλεγεί! Ακούς εκεί δεν θα είναι τέλειος! Ακους εκεί θα συμμετέχει ο λαός στη διακυβέρνηση!

Ελληνική έκδοση της παράπάνω δήλωσης:

Εκδοση 1: Προσθέστε ένα "δεν" πριν από κάθε "θα" σε όλες τις προτάσεις.

Εκδοση 2: Αντικαταστήστε όλες τις προτάσεις με κοινότυπες αερολογίες που είναι ικανές να στείλουν στο ψυχιατρείο και τους πιό ικανούς επικοινωνιολόγους και επαναλάβετε x10.

Και μην ακούσω κανέναν να λεει για το 1.000.000$ που εκτιμάται οτι πλήρωσε ο Obama για το σποτ του. Να τον θάψετε ΜΟΝΟ αν βγει βρώμα οτι χρημάτισε επιπλέον και πρόσωπα κλειδιά για να εξασφαλίσει ψήφους. Αν έδωσε μόνο αυτά, είναι πολύυυυ λίγα...

Καλά κρασιά.

Η συναυλία της χρονιάς.

11:07 π.μ.

(0) Comments

Για ένα και μόνο λόγο: Γιατί μαζεύτηκαν σε αυτή ΟΛΟΙ οι Ελληνες media και μη celebrities, και ΚΑΝΕΙΣ δεν έδινε δεκάρα για αυτό, εκτός από τις γνωστές τηλεοπτικές εκπομπές. Επίσης, ήταν μια από τις λίγες φορές που ήταν όλοι εκεί μαζεμένοι και κανείς δεν είχε το δικαίωμα να μιλήσει ή να απασχολήσει τον κοσμο με οποιοδήποτε τρόπο.

Ουι, ουι!

Jeff Dunham - Ενας τρελλός, τρελλός εγγαστρίμυθος!

10:06 μ.μ.

(1) Comments

Το παλικάρι είναι φαινόμενο. Ειναι ένας κωμικός / εγγαστρίμυθος που, εκτός από τις πολύ ξεχωριστές του κούκλες, διαθέτει αστείρευτο, καυστικό χιούμορ. Το νέο DVD του, "Spark of Reality" είναι πραγματικά μοναδικό.

Περισσότερα στο site του, http://www.jeffdunham.com/

Απολαύστε τον στα παρακάτω highlights:

 



Achmed, ο νεκρός τρομοκράτης! (με υπότιτλους - 1/3)





Achmed, ο νεκρός τρομοκράτης! (με υπότιτλους - 2/3)





Achmed, ο νεκρός τρομοκράτης! (με υπότιτλους - 3/3)





Melvin, o υπερήρωας (με υπότιτλους)





Walter (χωρίς υπότιτλους)





Peanut (χωρίς υπότιτλους - τρομερή επίδειξη ταλέντου!)

Αντικαπνιστική υστερία στο Hollywood

10:08 μ.μ.

(0) Comments

Από εκει που κάποτε ο cool ήρωας που "περπάταγε και τα έσερνε" είχε καπνίσει δυο πακετα άφιλτρα στην καθησιά του ωσπου να τελειώσει η ταινία, η αντικαπνιστική πολιτική που - αναπόφευκτα - επέδρασε και στη βιομηχανία του κινηματογράφου, επέβαλλε στους "καλούς" να κόψουν το τσιγάρο.

Εντάξει, δεν λέω, αλλά βρε παιδί μου, καταργείται το σασπένς. Ετσι και δεις κάποιον χαρακτήρα να ανάβει τσιγάρο στο πρώτο λεπτό της ταινίας, είναι βέβαιο οτι μέχρι το τέλος της θα έχει καταλήξει α) πτώμα β) φυλακή γ) κλαμμένος (για τις soft αισθηματικές κομεντί). Οι ταινίες αρχιζουν και γινονται ΠΟΛΥ προβλέψιμες.

Κάποτε ο "κακός" έπρεπε να αναδειχθεί μέσα από πολύπλοκες διεργασίες, συμπτώσεις και ευτράπελα ή, από την άλλη, να είναι εμφανώς κακός. Ητοι, να κατασκευάζει στον ελεύθερο χρόνο του πυρηνικές βόμβες ή να πουλάει στρατιωτικά μυστικά σε τρομοκράτες.

Τώρα, αρκεί να ανάψει ένα τσιγάρο. Και καλός να ειναι, θα μπει ο διάολος μέσα του μέχρι τους τίτλους τέλους.

http://www.kingston.ac.uk/news/latestnews/2008/july/Experts-explore-why-screen-heroes-have-kicked-the-habit/

Η δική μου άποψη για το φορολογικό

11:24 π.μ.

(3) Comments

(Οι δημόσιοι υπάλληλοι ας μην το διαβάσουν αυτό, μάλλον δεν τους αφορά).

Είμαι ελεύθερος επαγγελματίας. Δυστυχώς, όχι από αυτούς που καθαριζουν εκατομμύρια κάθε χρόνο, εμφανίζουν τεράστια έξοδα και ελάχιστα κέρδη και πληρώνουν μηδενικό ΦΠΑ. Είμαι ένας νομότυπος ελεύθερος επαγγελματίας που πληρώνει κανονικά το φόρο του, το ΦΠΑ του και τα έξοδά του είναι συγκριτικά μικρά (αυτά που "περνάνε", οχι τα πραγματικά) σε σχέση με τα έσοδά του.

Ειμαι ένας από τους πολλούς εκεί έξω που δουλεύουν με τον ίδιο τρόπο, προσπαθώντας να εξασφαλίσουν τα προς το ζειν (εντάξει, και κάτι παραπάνω αν τα καταφέρουν). Είναι πολύ θετικό για μένα το οτι είμαι "παλιά καραβάνα" και οι πελάτες μου με εμπιστεύονται, συνεπώς δεν έχω πρόβλημα να βρω δουλειές.

Ομως, τι γίνεται με τους νέους ανθρώπους οι οποίοι ξεκινούν να κάνουν τη δική τους δουλειά;

Κατάργηση αφορολόγητου. Ητοι, η εφορια συνέταιρος ακόμα και στην πρώτη τους, δειλή προσπάθεια να σταθούν στα πόδια τους (και να συνεισφέρουν στο ΑΕΠ). Χρειάζονται ήδη πολλά κεφάλαια για να ξεκινήσεις το δικό σου "μαγαζί", και τώρα απλά έρχονται να προστεθούν και άλλα έμμεσα έξοδα.

Σε μια χώρα συνταξιούχων, οπου οι μισοί δουλεύουν για να πληρώσουν τη σύνταξη των άλλων μισών (οι οποίοι φυσικά και δεν φταίνε), χωρίς κίνητρα για τεκνοποιία ωστε να υπάρξει, τουλάχιστον αργότερα, ισχυρότερο εργατικό δυναμικό, χωρίς κίνητρα για παραγωγή, έρχεται η κατάργηση του αφορολόγητου να στραγγαλίσει ακόμα περισσότερο την προσπάθεια των νέων ανθρώπων να αυτονομηθούν, να παράγουν, να προσφέρουν σε αυτή τη χώρα.

Το αποτέλεσμα; Ολο και περισσότεροι καταλήγουν μισθωτοί σε μεγάλους οργανισμούς, απόλυτα εξαρτώμενοι από τους πενιχρούς μισθούς που διαμορφώνονται "ελεύθερα" στην αγορά, δουλεύοντας πολύ περισσότερο από ο,τι θα έπρεπε, με εισοδήματα πολύ λιγότερα από ο,τι πραγματικά αξίζουν. Λογω δε της αδυναμίας των μικρών Ελληνικών επιχειρήσεων να ανταπεξέλθουν στα δυσβάσταχτα φορολογικά μέτρα, παρατηρείται όλο και μεγαλύτερο κύμα μετακίνησης υπαλληλικού προσωπικού προς εταιρίες - "κολοσσούς", εγχώριες ή διεθνείς, στις οποίες η όποια διαπραγματευση είναι δύσκολη ως αδύνατη.

Μια γενιά απόλυτα εξαρτώμενων υπαλλήλων. Πολλές φορές σε επιχειρήσεις οι οποίες δεν έχουν την έδρα τους στην Ελλάδα ή/και δεν επενδύουν στην Ελλάδα.

Οποιος αποφασίσει να προσφέρει κάτι περισσότερο στον εαυτό του και τη χώρα, είτε αυτό ειναι εργασία, είτε αυτό είναι ένα παιδί, κατά την ταπεινή μου άποψη, μάλλον "τιμωρείται".

Στραγγισμένοι από τα δάνεια και τις υπερφορτωμένες πιστωτικές, θυματα μιας απατηλής υπόσχεσης τεχνητού πλούτου που δόθηκε απλόχερα από τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς την τελευταία 15ετία, οι Ελληνες εργαζόμενοι είναι σήμερα έτοιμοι να θυσιάσουν την προσωπικη τους ελευθερία, την αξιοπρέπειά τους, την φαντασία και τον ενθουσιασμο τους, γιατί πολύ απλά δεν έχουν πλέον ελευθερία κινήσεων. Μπορούν μόνο να ελπίζουν σε ένα μισθό λίγο καλύτερο από το βασικό, που θα τους δώσει την ευκαιρία να ξεχρεώσουν.

Ποιό είναι το μακροχρονιο πλανο που έχει τεθεί σε εφαρμογή, άραγε, για αυτή τη χώρα;

"Ελάτε από εδώ"...

9:05 π.μ.

(3) Comments

Η αγαπημένη φράση όλων των δημόσιων υπηρεσιών, εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και οργανισμών υγείας (τσε βάαααλε), με δεύτερη πιό αγαπημένη φράση το "στείλτε μας fax". Στην Ελλάδα του 2008, για ορισμένους οι λέξεις "e-mail" και "ηλεκτρονική ενημέρωση" συνεχίζουν να φαντάζουν τόσο εξωτικές όσο τα επινοήματα του Κιού για τις αποστολές του Τζέιμς Μποντ.


Παράδειγμα 1: Τηλέφωνο σε γραμματεία σχολής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

- Καλημέρα σας, θα ήθελα να ρωτήσω για την τάδε υπόθεση σχετικά με το τάδε εξάμηνο...

- Ελάτε από εδώ...

- Μα το "εδώ" απέχει 300 χιλιόμετρα από εκεί που μένω! Δεν μπορείτε να με εξυπηρετήσετε τηλεφωνικά;

- Λυπάμαι, θα πρέπει να έρθ 49;τε από ΕΔΩ. (κλικ)

Μαζεύεις λοιπόν τον χαμένο σου εγωϊσμό, πακετάρεις τα μπογαλάκια σου (αντίο μαμα, μπαμπα, θα σας δω μεθαύριο, μπαμπά δωσε λεφτά για το ξενοδοχείο), παίρνεις το αυτοκίνητο (μπαμπά δώσε λεφτά για βενζίνη), δυο τρια ταπεράκια (ταπεράκια; μπαμπά δώσε λεφτά για φαι) και ξεκινάς για το ΕΔΩ. Φθάνοντας ΕΔΩ ανακαλύπτεις οτι η πληροφορια που ζητούσες, που συνήθως είναι ένα τηλέφωνο ή μια ημερομηνία και τίποτα περισσότερο, βρίσκεται σε ένα χαρτί κολλημένο σε απόσταση 40 εκατοστών το πολύ από το γκισέ με την φάτσα της αντιπαθητικής γραμματέως που σου ζήτησε να διανύσεις 300 χιλιόμετρα και να κάνεις πλούσιους τους ξενοδόχους και τους μαγαζάτορες της περιοχής για μια πληροφορία που δεν απαιτεί τίποτα περισσότερο από την ύπαρξη ενός κωλοαντιγράφου ΜΕΣΑ στο γκισέ. Γιατί το να ΣΗΚΩΘΕΙ και να δει τι είναι τοιχοκολλημένο απέξω μην το περιμένετε.

Παράδειγμα 2: Τηλεφωνο σε δημόσια υπηρεσία.

- Καλημέρα σας, Ταδόπουλος, σχετικά με το θέμα τάδε για το οποίο περιμένω μια βεβαίωση...

- Δεν έχουμε κάποια πληροφορία για αυτό...

- Μα χθες που πήρα τηλέφωνο μου είπατε πως είναι έτοιμη η βεβαίωση!

- Δεν μπορώ να σας εξυπηρετήσω γιατί ο διευθυντής έχει φύγει για να βρει καλά λαχανα στη λαϊκή ώρα που είναι και εγώ εξυπηρετώ το κοινό. Πάρτε τηλέφωνο σε δύο εβδομάδες.

- Μα τη βεβαίωση τη χρειάζομαι ΣΗΜΕΡΑ! Ξέρετε...

- (Κλικ)

Εδώ έχουμε μια διαφορετική κατάσταση. Κανείς δεν σας ζητάει να έρθετε από ΕΔΩ, αλλά αν δεν το κάνετε λύση δεν βρίσκετε. Καβαλάτε λοιπόν λεοφωρεια, τραίνα, ταξί και οτιδήποτε άλλο έχει ρόδες και εμφανίζεστε οργισμένοι (και συνήθως ριγμένοι στα ρέστα, αν πήρατε ταξί βιαστικά) στο χώρο της δημοσιας υπηρεσίας - στην οποια, παρεμπιπτόντως ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ για τους επισκέπτες αλλά οι υπάλληλοι το έχουν κάνει ντουμάνι - τα νεύρα σας τσατάλια - για να μαλλιοτραβηχτείτε και να ξεστομίσετε απειλές για τη σωματική ακεραιότητα του διευθυντού ο οποίος στο μεταξύ έχει επιστρέψει και καθαρίζει τα λάχανα. Α, και ο οποίος έχει στείλει υπηρεσιακά τη βεβαίωση στα κεντρικά, έτσι για να σας κάνει να ταξιδέψετε λίγο ακόμα.

Η ψηφιακή εποχή στην Ελλάδα, κύριοι, δεν είναι μονο software και υποδομές. Προϋποθέτει ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ και αλλαγή νοοτροπίας ολων αυτών των καρεκλοτραλαλάδων που σας πηγαινοφέρνουν τσάμπα και βερεσέ. Δεν έχω δει όμως καμία συγκέντρωση διαμαρτυρίας να γίνεται τελευταία για αυτό. Μήπως γιατί πολλοί από εμάς αποτελούμε μέρος του "εγκλήματος" με κάποιο τρόπο; Μπορεί.





Η απάντηση στους κάφρους οδηγούς

11:11 π.μ.

(1) Comments

Το είδα εδώ: http://eimaste-kafroi.blogspot.com/ και δεν μπόρεσα να αντισταθώ. Ολοι οι γκαζάτοι με τα σπιν, τις κόντρες, τα γκαζώματα, που μας σπάτε τα νεύρα και βάζετε σε κινδυνο τη ζωή σας και τη δική μας, δείτε τι σκέφτεται ο κόσμος για εσάς:




Αυτοσχεδιασμός σε...μεγάλες δόσεις!

12:11 π.μ.

(1) Comments

Τους λένε ImprovEverywhere και έχουν βαλθεί να τρελλάνουν τον κόσμο. Ενα πολύ οργανωμένο πλήθος από φαινομενικά ασύνδετους μεταξύ τους ανθρώπους δημιουργεί τις πιό παλαβές καταστάσεις που μπορεί κανείς να φανταστεί. Ξεκίνησαν από τη Νέα Υόρκη, αλλά τελευταία επεκτάθηκαν σε όλο τον κόσμο με το ImprovEverywhere Global γκρουπ τους.




Αυτό είναι το πιό δημοφιλές τους video. Ξαφνικά, μια δεδομένη χρονική στιγμή, αρκετά από τα άτομα που βρίσκονται στον πολυσυχναστο σταθμό Grand Central "παγώνουν" σε όποια στάση και αν βρίσκονται. Οι υπόλοιποι προσπαθούν να καταλάβουν.





Το αγαπημένο μου! Ενα αυτοσχέδιο instant musical σε φαστφουντάδικο, οπου αυτοί που θεωρούσες πελάτες ή υπαλλήλους αποτελούν μέρος του show που "στήνεται" με αφορμή τη...στενότητα χαρτοπετσετών που έχει η υπάλληλος πίσω από τον πάγκο. Στο τέλος έρχεται η αστυνομία, αλλά...





Ογδόντα (!) άτομα μπουκάρουν σταδιακά σε ένα κατάστημα φορώντας ρούχα όμοια με τους υπαλλήλους! Αντε βρες τώρα πωλητή να σου πει συμβουλή. Οχι οτι οι πωλητές γνωρίζουν περισσότερα, κάποιες φορές βεβαια. Τώρα που το σκέφτομαι, καλύτερα να ρωτήσεις άλλο πελάτη. :)





Δεν λέγανε, σε μια γνωστή αλυσίδα Cafe στην Αμερική (και στην Ελλάδα πλέον) οτι έχουν δωρεάν Wi-Fi; Δεν σας προτρέπουν να πάρετε μαζί σας τον υπολογιστή σας; Οι δικοί μας αυτή τη φορά εκμεταλλεύονται το γεγονός οτι οι υπεύθυνοι ξέχασαν να διευκρινίσουν ΤΙ είδους υπολογιστή και έρχονται στο μαγαζί με το desktop PC τους κομπλέ με CRT οθόνες!



Αναπαράσταση βιντεοπαιχνιδιών με ανθρώπους!

12:26 μ.μ.

(2) Comments

Αν μου πείτε οτι δεν έχετε παίξει ποτέ Tetris, Pole Position, Pong ή Space Invaders, θα γελάσω πολύ. Σημαίνει οτι είτε είστε γεννημένοι ΠΟΛΥ αργά (οπότε και συγχωρείστε εν μέρει), είτε οτι δεν είχατε επαφή με τον κόσμο αυτό όταν ήσασταν νεότεροι. Οπως και να έχει, αναπληρώστε ρωτώντας κάποιον 30something να σας πει για τις μαγευτικές αυτές εμπειρίες στα "ουφάδικα" ;)

Κάποιοι τύποι στο διαφημιστικό πρακτορείο NotSoNoisy, που φαίνεται οτι το θεώρησαν καλή ιδέα, δημιούργησαν μια αναπαράσταση των αξέχαστων αυτών παιχνιδιών χρησιμοποιώντας ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ ανθρώπους μέσα σε μια αμφιθεατρική αίθουσα, με την τεχνική της σταδιακής φωτογράφησης. Το αποτέλεσμα; Εκπληκτικό. Ειδικά τα ηχητικά εφέ :) Από ο,τι δηλώνουν οι ίδιοι, το "Project Game Over", όπως το ονομάζουν, έχει ήδη ξεπεράσει τις 10 εκατομμύρια προβολές στο Web.

Τα πολλά λόγια όμως είναι φτώχια. Ορίστε:



Pong, το πιό απλό παιχνίδι. Δυο ρακέτες και ένα μπαλάκι.



Tetris, all-time classic. Πεφτουν τα τουβλάκια, συμπληρώνετε γραμμές. Προσέξτε τους τύπους επάνω δεξιά που δείχνουν ποιό κομμάτι έρχεται ως επόμενο!



Space Invaders. Ολα τα λεφτά είναι όταν περνάει το κόκκινο mothership :)



Pole Position. Αυτό πάλι πώς το κατάφεραν;



Ταξιτζήδες με GPS

9:31 π.μ.

(1) Comments

Μεγάλη εφεύρεση το GPS. Ιδίως για τα ταξί.

Αν μπω σε ταξί που έχει GPS, αισθάνομαι μια σιγουριά. Ο,τι και να γίνει, εκει που θα του πω εκεί θα με πάει. Ακόμα και αν δεν ξέρει πού ακριβώς είναι το "εκεί". Τέρμα πια τα "παληκάρι, να σε αφήσω εδώ να μην μπλέξουμε με τα στενάκια γιατί δεν ξέρω πως να βγω".

Αρκεί ο ταξιτζής να ΞΕΡΕΙ να χρησιμοποιήσει το GPS.

Μπήκα τις προάλλες σε ένα παληκάρι (ο Θεός να τον κάνει παληκάρι, κοντευε τα 50) που είχε ένα μικρούλι GPS από αυτά τα PDA σε μέγεθος κινητού.

"Στην τάδε οδό στο Κολωνάκι", του λέω.

Τέσσερα φανάρια με μπινελίκια που δεν ξεκίναγε, δύο παρολίγον τρακαρίσματα και 15 λεπτά παραπάνω ώρα στο ταξι ήταν ο απολογισμός της προσπάθειας του συμπαθούς, κατά τα άλλα, επαγγελματία να προσπαθεί να καταχωρήσει την "τάδε οδό" με τη μικρή του γραφιδούλα στην επίσης μικροσκοπική οθόνη του PDA του. Ασε που χρειαζόταν και μαθήματα ορθογραφίας. Στο τέλος του την πήρα από τα χέρια και την καταχώρησα εγώ. Αλλα είχαμε ήδη φτάσει κοντά στο σημείο που ήθελα, οπότε κατέβηκα ευγενικά "για να μην τον μπλέξω με τα στενάκια".

Φτου και από την αρχή δηλαδή. Γι'αυτό, όταν μπαίνετε σε ταξί ΠΡΟΣΕΞΤΕ το συνδυασμό "μικρο GPS - μεγάλη ηλικία". Ειναι θανατηφόρος. ΄




Τι δουλειά είπαμε οτι κάνεις;

9:22 π.μ.

(5) Comments

Ζω στην Ελλάδα. Αυτό το ξέρατε (νομίζω).

Βγάζω το ψωμί μου εργαζόμενος ως μηχανικός λογισμικού, εξειδικευμένος σε τεχνολογίες Microsoft.NET, επικεντρωνόμενος στο Web, δουλεύοντας σε πλατφόρμες που ποικίλουν από ASP Classic ως DotNetNuke CMS. Αυτό δεν το ξέρατε (νομίζω).

"Ορίστε;" Θα ρωτήσει ο μεσήλιξ τεχνοφοβικά τρομοκρατημένος παντοπροχειρανθυπογνώστης Ελλην, που η μεγαλύτερή του τεχνολογική επιτυχία την τελευταία πενταετία ήταν να μάθει να προγραμματίζει τα κανάλια στο "κομπιούτερ" της τηλεόρασης.

"Ειμαι προγραμματιστής".

"Α, με ΚΟΜΠΙΟΥΤΕΡ", θα πει με υπερηφάνεια και καμάρι ο υποενημερωμένος. "Εχεις και μπλογκ";

Πριν ξύσω το κεφάλι μου απορημένος, θα θυμηθώ οτι στα δελτία ειδήσεων των τελευταίων μηνών οι λέξεις "μπλογκ", "φέισμπουκ" και "κομπιούτερ" παντρεύτηκαν, αναλύθηκαν, κατηγορήθηκαν για εκβιασμούς, σατανισμό, παροχή προσωπικών μας δεδομένων στη CIA, μεγαλαδελφισμό, πρόκληση επιληψίας και, σε ορισμένες περιπτώσεις, στομαχικές διαταραχές. Μέχρι εκεί.

"Πεντε".

(Παύση περιμένοντας τον εκάστοτε θεατή μεσημεράδικων να χωνέψει την πραγματική έννοια του αριθμού και να με θεωρήσει πεντάκις κακοποιό στοιχείο με καταθλιπτικές τάσεις).

"Α".

Αυτό είναι. "Α". Ούτε "τι γράφεις στα blog σου", ούτε καν το "τι είναι βρε παιδί μου αυτά τα blogs". Μόνο "Α". Οι Ελληνες τα ξέρουν όλα. Εχουν ενημερωθεί για όλα. Και έρχεται το συμπέρασμα - καταπέλτης μετά από αυτοσυγκέντρωση ολίγων δευτερολέπτων του ερασιτέχνη φιλοσόφου:

"Ετσι που πάει το πράγμα, σε λίγο καιρό δεν θα μπορούμε να κάνουμε τίποτα χωρίς τα ΚΟΜΠΙΟΥΤΕΡ".

Τσου ρε Λακη. Να σε θέσουμε υποψήφιο για βραβείο καλύτερης φιλοσοφικής ατάκας. Εδώ και 20 χρονια περίπου τα ΚΟΜΠΙΟΥΤΕΡ σου έχουν γίνει μέρος της καθημερινότητάς μας, όλος ο κόσμος κινείται με λογισμικό, το κινητό σου, η τηλεόρασή σου, το αυτοκίνητό σου, ο τραπεζικός σου λογαριασμός, και εσύ ήρθες τώρα να μας πεις τη βαθυστόχαστη ατάκα σου. Μπράβο.

Γιατί γκρινιάζω, θα μου πείτε;

Γιατί βαρέθηκα, ειλικρινά, όλη αυτή την τεχνοφοβία. Προσέξτε, άλλο ασχετοσύνη που μπορεί να προέρχεται από αθώα αίτια (δεν ασχολούνται όλοι με όλα, και αυτό είναι απόλυτα αποδεκτό) και άλλο ΤΕΧΝΟΦΟΒΙΑ. Βγάλτε το "τεχνο-". ΦΟΒΙΑ. Αυτό που σε πιάνει όταν κάτι το έχεις μπροστά σου αλλα δεν θέλεις να σκέφτεσαι την ύπαρξή του, και αν μπορούσες θα το εξαφάνιζες από προσώπου γης.

Στην Ελλάδα των σκανδάλων, οπου χρειάζεται μοντέρ για να αντιγραφεί ένα DVD, οπου "η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος ΦΩΤΟΤΥΠΕΙ τα περιεχόμενα των σκληρών δίσκων" (ατσα, μάθαμε και τους σκληρούς δίσκους), οπου ακούμε όλο και περισσότερο στα δελτία ειδήσεων για "ηλεκτρονικά ίχνη" (ανάθεμα και αν κανένας μη γνώστης έχει καταλάβει τι σημαίνει αυτό - φαντάζομαι οτι οι περισσότεροι απλά σκέφτονται μεγεθυντικό φακό και ταλκ δακτυλικών αποτυπωμάτων πάνω στα πληκτρολόγια), σε αυτή την Ελλάδα καλούμαι ΕΓΩ να βγάλω το ψωμί μου ως επαγγελματίας της πληροφορικής.

Με τι πελάτες;

Με τους ίδιους που μου τρώνε πολύτιμο χρονο στην ουρά της τράπεζας κραδαίνοντας το λογαριασμό του ρεύματος ή του τηλεφώνου όταν θέλω να εξαργυρώσω μια επιταγή επειδή, λέει, "δεν εμπιστεύονται τα μηχανήματα" (ενώ εμπιστεύονται τον υπάλληλο που τελικά θα χειριστεί το ίδιο λογισμικό με το οποίο λειτουργούν και οι πάγιες εντολές αλλά και το Web Banking - εεεπ, δύσκολα σου έβαλα τώρα μεγάλε, αστο, πάγιες εντολές σκέτο).

Με τους ίδιους που, ενώ η επιχείρησή τους έχει E-mail εδώ και μερικά χρόνια (ο ξάδερφος του θείου του μπατζανάκη του γαμπρού τους τους έψησε να βάλουν), οι ίδιοι το θεωρούν διακοσμητικό και αγνοούν την ύπαρξή του, αναγκάζοντας πολλές φορές τη (μικρή, συνήθως) εταιρία που το έχει αναλάβει να παίρνει η ίδια τα email τους, να τα τυπώνει και να τους τα στέλνει με fax.

Με τους ίδιους που δεν παίρνουν "κομπιούτερ" στα παιδιά τους γιατί "θα απομονωθούν", και τελικά όταν καταλήξουν να ΑΝΑΓΚΑΣΤΟΥΝ να αγοράσουν ένα (hello, σχολεία και φροντιστήρια πλέον το έχουν standard το πράγμα οτι έχεις υπολογιστή) δεν μπορούν να καταλάβουν ΠΟΥ μπαίνει το καμάρι τους και ΤΙ κάνει εκεί που μπαίνει (και το καμάρι τους συνήθως, ιδίως αν είναι αγοράκι, έχει τιγκάρει τον υπολογιστή στην τσόντα και τα spyware - "τι κάνεις αγόρι μου;" - "διαβάζω μαμα").

(Με χαρά άκουσα πρόσφατα γνωστό μου να μου ανακοινώνει οτι έβαλε σπίτι του Windows Home Server για τα παιδιά του, το καθένα εκ των οποίων έχει το ΔΙΚΟ του υπολογιστή, συνοδευόμενο βέβαια από λογισμικό parental control, και όλα αυτά σε οικιακό δίκτυο. Τόσο καιρό, ΕΝΑΣ μόνο το έκανε και αυτός ήταν του χώρου.)

Αυτοί ειναι ο "κουβάς" από τον οποίο προκύπτουν οι μελλοντικοί πελάτες μου. Για αυτούς είμαι ένας "προγραμματιστής" που κάνει μυστικιστικά πράγματα με περίεργα ονόματα που ούτε καν μπορούν να προφέρουν, κλεισμένος σε σκοτεινά, ανήλιαγα δωμάτια. Αλλα να! Μπορεί να τους πει τι φορητό να αγοράσουν! (Στο παιδί τους φυσικά).

Διάβαζα οτι στη Φινλανδία, κάπου 95% του ενεργού παραγωγικά πληθυσμού έχει χρησιμοποιήσει υπολογιστή τουλάχιστον μια φορά ενώ μεγάλο είναι το ποσοστό που χρησιμοποιεί υπηρεσίες και προϊόντα πληροφορικής σε μόνιμη βάση. Στην Ελλάδα, περίπου το ίδιο ποσοστό έχει ακούσει από τις ειδήσεις για το Facebook, και περιμένει "να βγει σε έντυπη έκδοση για να το διαβάσει", γιατί το Internet είναι "για αυτούς που ξέρουν".

Κατά τα άλλα, μάλλον φταίει οτι μας ψεκάζουν.





Μιαμ!

12:24 μ.μ.

(2) Comments

Ευτυχής σύμπτωση με έφερε πριν από λίγες μέρες στο Παγκράτι, οπου, ψάχνοντας απεγνωσμένα για πάρκινγκ στα στενά αυτά οπου ο συνδυασμός "βρίσκω θέση" και "προλαβαίνω να παρκάρω πριν με διαολοστείλουν 20 οδηγοί που βρίσκονται πίσω μου ευχόμενοι να μου χαλάσει ο θερμοσίφωνας μια χονισμένη μέρα" αποτελεί σπάνιο εύρημα, ισότιμο με (τουλάχιστον πεντάρι στο ΛΟΤΤΟ). Οπως και να έχει, οχι απλά βρήκα parking, αλλά πάρκαρα και έξω από το συγκεκριμένο μαγαζι!

Αμα μπορείς φάτον αυτόν τον ντακο!

Ο τερατώδης ντάκος μου τράβηξε την προσοχή και από περιέργεια έπιασα κουβέντα με τους υπαλλήλους. Εκεί κατάλαβα οτι αυτό δεν ήταν άλλο ένα μαγαζάκι έτοιμου φαγητού, αλλά ένα μαγαζί με αμιγώς Κρητικά προϊόντα! Μυζηθρόπιτες, κρητικά χόρτα, ζυμωτά και όλα εκείνα τα -yummy- εδέσματα με τα ιδιαιτέρως περίεργα ονόματα που ψάχνεις να βρεις τι σημαίνουν (όταν πλέον έχεις μπουχτίσει να τα χλαπακιάζεις ωσαν πεινασμένος βάρβαρος). Οι άνθρωποι μου εξήγησαν οτι όλα τα υλικά έρχονται από την Κρήτη (εχει και κρητικές γκαζόζες!) και, αν το κατάλαβα καλα, ακόμα και τα λουκάνικα και τα τυριά για τα τοστ που φτιάχνουν ειναι Κρητικά!

Το μαγαζί σε πανοραμική άποψη (οι κοπέλες κρύφτηκαν!) :)

Με εντυπωσίασε γιατί όντως ήταν ιδιαίτερα γευστικές και ασυνήθιστες - για εμένα τον Αθηναίο - γεύσεις (σιγά μην δεν δοκίμαζα!). Σκέφτηκα λοιπον, παρ'ότι ακουγεται σαν διαφήμιση - αλλά δεν είναι - να μην σας αφήσω να χάσετε την ευκαιρία για προσθήκη μερικών ακομα κιλών στα assets σας :). Α, κάνει και delivery. Αν μπορέσετε να καταλάβετε από τον κατάλογο τι παραγγέλνετε, βέβαια.

 

Και μαντινάδες, φυσικά. 

Το μαγαζί λέγεται Kripizza (από το Κρητική Πίτσα προφανώς - κατι μου είπαν οτι ζυμώνουν ζύμη πίτσας με μυζήθρα!) και είναι αριστερά όπως κατεβαίνουμε την οδό Ζηνοδότου για να συναντήσουμε την οδό Υμηττού στο συντριβάνι, λίγο πριν το φανάρι. Καλή μας όρεξη. :)





Tarja Turunen - νέο video

12:17 μ.μ.

(2) Comments

Η αγαπημένη μου τραγουδίστρια κυκλοφόρησε το νέο της video clip από τον προσωπικό της δίσκο My Winter Storm. Το τραγούδι λέγεται Die Alive και απλά σκέφτηκα να το μοιραστώ μαζί σας.

Αντε, ακούστε και λίγο ποιότητα, που έχετε τρελλαθεί στο ΧΜΚ (νέο είδος μουσικής: Χρύσπα - Μαρτάκης - Καλομοίρα) τις τελευταίες μέρες. :)

 




Πώς να δημιουργήσετε παιδακια-κασκαντέρ

12:39 π.μ.

(1) Comments

Ω ναι. Αυτό που βλέπετε είναι διάβαση πεζών.

Μην σας ξεγελάει το παρκαρισμένο αυτοκίνητο, κάγκελα υπάρχουν (κοντά) μέχρι να ξεκινήσουν τα άλλα κάγκελα (μακριά). Και δίπλα ένα δέντρο, και παραδίπλα οι κάδοι! Και στο ενδιάμεσο, κάποιος που, προφανώς πέρναγε, μάλλον είπε "βρε δεν φτιάχνω μια διάβαση μια και έχει σχολείο εδώ";

Αν το παιδάκι σας έχει διαστάσεις Τιραμόλα και φοράει στολή αστροναύτη ωστε να μην αναπνέει την μπόχα από τη σκουπιδίλα δίπλα, μπορείτε να τολμήσετε να του πείτε να περνάει από το στένεμα (εκτός αν έχει παρκάρει αυτοκίνητο κολλητά στους κάδους, οπότε ξεχάστε το).

Diavasi1

Diavasi2

Μην ξεχάσω, βέβαια, να σας πω οτι από την άλλη πλευρά τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα, μια και απλά υπάρχουν σχεδόν πάντα παρκαρισμένα αυτοκίνητα ΕΠΑΝΩ στη διάβαση.

Θα πρέπει να ενημερώσουμε τους υπεύθυνους να τοποθετήσουν κληματσίδες επάνω στα καλώδια του τρόλεϊ, γιατί αλλιώς το μέλλον για τα παιδάκια δεν προβλέπεται και ιδιαίτερα ευοίωνο.

Ειμαι τυχερός που μεγάλωσα σε περασμένες εποχές, μου φαίνεται.



Ναι, εγώ τις τραβάω τις φωτογραφίες. Η συγκεκριμένη είναι από το Βύρωνα, οδ. Κολοκοτρώνη.



Μαστορα, με έχεις κλείσει...

11:29 μ.μ.

(0) Comments

... και δεν έχω χώρο να βγάλω το σκουτεράκι.





Αυτό "συνελήφθη" στους Αμπελόκηπους στις αρχές Ιανουαρίου. Προσέξτε τη μπύρα-λεπτομέρεια-αξεσουάρ επάνω στο δίτροχο. Επίσης προσέξτε με τι χάρη ο (μπροστινός, προφανώς) οδηγός έχει δημιουργήσει την απόλυτη έλλειψη ελεύθερου χώρου και την υπέρτατη ανάγκη χρήσης ανοιχτηριού για κονσέρβες προκειμένου ο άμοιρος σκουτεράκιας(μετα της μπύρας του, βεβαίως βεβαίως) να πάει στην ευχή του Θεού.

Το ενδεχόμενο το σκούτερ να χώθηκε εκεί εκ των υστέρων δεν αποκλείεται, αλλά εικάζουμε οτι σε τέτοια περίπτωση θα έπρεπε ο οδηγάρας του να την έχει πιεί την άτιμη τη μπύρα για να το γιορτάσει.

Το ενδεχόμενο να πήγε και να χώθηκε το λευκό Smartίδιον εκ των υστέρων εκεί με τέτοιο φιλικό και εγκάρδιο προς τα απανταχού σκουτεράκια τρόπο δεν μπορεί ούτε και αυτό να αποκλειστεί, δεν είχα όμως τη δυνατότητα να παραμείνω στο χώρο αρκετή ώρα ωστε να διαπιστώσω το φύλο και το χρώμα των μαλλιών του οδηγού του για να ειμαι απόλυτα βέβαιος.

Πιστεύω οτι μετά από αυτό θα πρέπει να αναφερόμαστε στον όρο "διπλοπαρκάρισμα" στην κατακόρυφη, πλέον, και όχι στην οριζόντια διάστασή του, μια και αυτή έχει εκφυλιστεί πλήρως.