Γυρίζω και μυρίζω

Η αγαπημένη φράση όλων των δημόσιων υπηρεσιών, εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και οργανισμών υγείας (τσε βάαααλε), με δεύτερη πιό αγαπημένη φράση το "στείλτε μας fax". Στην Ελλάδα του 2008, για ορισμένους οι λέξεις "e-mail" και "ηλεκτρονική ενημέρωση" συνεχίζουν να φαντάζουν τόσο εξωτικές όσο τα επινοήματα του Κιού για τις αποστολές του Τζέιμς Μποντ.

Παράδειγμα 1: Τηλέφωνο σε γραμματεία σχολής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

- Καλημέρα σας, θα ήθελα να ρωτήσω για την τάδε υπόθεση σχετικά με το τάδε εξάμηνο...

- Ελάτε από εδώ...

- Μα το "εδώ" απέχει 300 χιλιόμετρα από εκεί που μένω! Δεν μπορείτε να με εξυπηρετήσετε τηλεφωνικά;

- Λυπάμαι, θα πρέπει να έρθ 49;τε από ΕΔΩ. (κλικ)

Μαζεύεις λοιπόν τον χαμένο σου εγωϊσμό, πακετάρεις τα μπογαλάκια σου (αντίο μαμα, μπαμπα, θα σας δω μεθαύριο, μπαμπά δωσε λεφτά για το ξενοδοχείο), παίρνεις το αυτοκίνητο (μπαμπά δώσε λεφτά για βενζίνη), δυο τρια ταπεράκια (ταπεράκια; μπαμπά δώσε λεφτά για φαι) και ξεκινάς για το ΕΔΩ. Φθάνοντας ΕΔΩ ανακαλύπτεις οτι η πληροφορια που ζητούσες, που συνήθως είναι ένα τηλέφωνο ή μια ημερομηνία και τίποτα περισσότερο, βρίσκεται σε ένα χαρτί κολλημένο σε απόσταση 40 εκατοστών το πολύ από το γκισέ με την φάτσα της αντιπαθητικής γραμματέως που σου ζήτησε να διανύσεις 300 χιλιόμετρα και να κάνεις πλούσιους τους ξενοδόχους και τους μαγαζάτορες της περιοχής για μια πληροφορία που δεν απαιτεί τίποτα περισσότερο από την ύπαρξη ενός κωλοαντιγράφου ΜΕΣΑ στο γκισέ. Γιατί το να ΣΗΚΩΘΕΙ και να δει τι είναι τοιχοκολλημένο απέξω μην το περιμένετε.

Παράδειγμα 2: Τηλεφωνο σε δημόσια υπηρεσία.

- Καλημέρα σας, Ταδόπουλος, σχετικά με το θέμα τάδε για το οποίο περιμένω μια βεβαίωση...

- Δεν έχουμε κάποια πληροφορία για αυτό...

- Μα χθες που πήρα τηλέφωνο μου είπατε πως είναι έτοιμη η βεβαίωση!

- Δεν μπορώ να σας εξυπηρετήσω γιατί ο διευθυντής έχει φύγει για να βρει καλά λαχανα στη λαϊκή ώρα που είναι και εγώ εξυπηρετώ το κοινό. Πάρτε τηλέφωνο σε δύο εβδομάδες.

- Μα τη βεβαίωση τη χρειάζομαι ΣΗΜΕΡΑ! Ξέρετε...

- (Κλικ)

Εδώ έχουμε μια διαφορετική κατάσταση. Κανείς δεν σας ζητάει να έρθετε από ΕΔΩ, αλλά αν δεν το κάνετε λύση δεν βρίσκετε. Καβαλάτε λοιπόν λεοφωρεια, τραίνα, ταξί και οτιδήποτε άλλο έχει ρόδες και εμφανίζεστε οργισμένοι (και συνήθως ριγμένοι στα ρέστα, αν πήρατε ταξί βιαστικά) στο χώρο της δημοσιας υπηρεσίας - στην οποια, παρεμπιπτόντως ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ για τους επισκέπτες αλλά οι υπάλληλοι το έχουν κάνει ντουμάνι - τα νεύρα σας τσατάλια - για να μαλλιοτραβηχτείτε και να ξεστομίσετε απειλές για τη σωματική ακεραιότητα του διευθυντού ο οποίος στο μεταξύ έχει επιστρέψει και καθαρίζει τα λάχανα. Α, και ο οποίος έχει στείλει υπηρεσιακά τη βεβαίωση στα κεντρικά, έτσι για να σας κάνει να ταξιδέψετε λίγο ακόμα.

Η ψηφιακή εποχή στην Ελλάδα, κύριοι, δεν είναι μονο software και υποδομές. Προϋποθέτει ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ και αλλαγή νοοτροπίας ολων αυτών των καρεκλοτραλαλάδων που σας πηγαινοφέρνουν τσάμπα και βερεσέ. Δεν έχω δει όμως καμία συγκέντρωση διαμαρτυρίας να γίνεται τελευταία για αυτό. Μήπως γιατί πολλοί από εμάς αποτελούμε μέρος του "εγκλήματος" με κάποιο τρόπο; Μπορεί.