Τι δουλειά είπαμε οτι κάνεις;

9:22 π.μ.

(5) Comments

Ζω στην Ελλάδα. Αυτό το ξέρατε (νομίζω).

Βγάζω το ψωμί μου εργαζόμενος ως μηχανικός λογισμικού, εξειδικευμένος σε τεχνολογίες Microsoft.NET, επικεντρωνόμενος στο Web, δουλεύοντας σε πλατφόρμες που ποικίλουν από ASP Classic ως DotNetNuke CMS. Αυτό δεν το ξέρατε (νομίζω).

"Ορίστε;" Θα ρωτήσει ο μεσήλιξ τεχνοφοβικά τρομοκρατημένος παντοπροχειρανθυπογνώστης Ελλην, που η μεγαλύτερή του τεχνολογική επιτυχία την τελευταία πενταετία ήταν να μάθει να προγραμματίζει τα κανάλια στο "κομπιούτερ" της τηλεόρασης.

"Ειμαι προγραμματιστής".

"Α, με ΚΟΜΠΙΟΥΤΕΡ", θα πει με υπερηφάνεια και καμάρι ο υποενημερωμένος. "Εχεις και μπλογκ";

Πριν ξύσω το κεφάλι μου απορημένος, θα θυμηθώ οτι στα δελτία ειδήσεων των τελευταίων μηνών οι λέξεις "μπλογκ", "φέισμπουκ" και "κομπιούτερ" παντρεύτηκαν, αναλύθηκαν, κατηγορήθηκαν για εκβιασμούς, σατανισμό, παροχή προσωπικών μας δεδομένων στη CIA, μεγαλαδελφισμό, πρόκληση επιληψίας και, σε ορισμένες περιπτώσεις, στομαχικές διαταραχές. Μέχρι εκεί.

"Πεντε".

(Παύση περιμένοντας τον εκάστοτε θεατή μεσημεράδικων να χωνέψει την πραγματική έννοια του αριθμού και να με θεωρήσει πεντάκις κακοποιό στοιχείο με καταθλιπτικές τάσεις).

"Α".

Αυτό είναι. "Α". Ούτε "τι γράφεις στα blog σου", ούτε καν το "τι είναι βρε παιδί μου αυτά τα blogs". Μόνο "Α". Οι Ελληνες τα ξέρουν όλα. Εχουν ενημερωθεί για όλα. Και έρχεται το συμπέρασμα - καταπέλτης μετά από αυτοσυγκέντρωση ολίγων δευτερολέπτων του ερασιτέχνη φιλοσόφου:

"Ετσι που πάει το πράγμα, σε λίγο καιρό δεν θα μπορούμε να κάνουμε τίποτα χωρίς τα ΚΟΜΠΙΟΥΤΕΡ".

Τσου ρε Λακη. Να σε θέσουμε υποψήφιο για βραβείο καλύτερης φιλοσοφικής ατάκας. Εδώ και 20 χρονια περίπου τα ΚΟΜΠΙΟΥΤΕΡ σου έχουν γίνει μέρος της καθημερινότητάς μας, όλος ο κόσμος κινείται με λογισμικό, το κινητό σου, η τηλεόρασή σου, το αυτοκίνητό σου, ο τραπεζικός σου λογαριασμός, και εσύ ήρθες τώρα να μας πεις τη βαθυστόχαστη ατάκα σου. Μπράβο.

Γιατί γκρινιάζω, θα μου πείτε;

Γιατί βαρέθηκα, ειλικρινά, όλη αυτή την τεχνοφοβία. Προσέξτε, άλλο ασχετοσύνη που μπορεί να προέρχεται από αθώα αίτια (δεν ασχολούνται όλοι με όλα, και αυτό είναι απόλυτα αποδεκτό) και άλλο ΤΕΧΝΟΦΟΒΙΑ. Βγάλτε το "τεχνο-". ΦΟΒΙΑ. Αυτό που σε πιάνει όταν κάτι το έχεις μπροστά σου αλλα δεν θέλεις να σκέφτεσαι την ύπαρξή του, και αν μπορούσες θα το εξαφάνιζες από προσώπου γης.

Στην Ελλάδα των σκανδάλων, οπου χρειάζεται μοντέρ για να αντιγραφεί ένα DVD, οπου "η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος ΦΩΤΟΤΥΠΕΙ τα περιεχόμενα των σκληρών δίσκων" (ατσα, μάθαμε και τους σκληρούς δίσκους), οπου ακούμε όλο και περισσότερο στα δελτία ειδήσεων για "ηλεκτρονικά ίχνη" (ανάθεμα και αν κανένας μη γνώστης έχει καταλάβει τι σημαίνει αυτό - φαντάζομαι οτι οι περισσότεροι απλά σκέφτονται μεγεθυντικό φακό και ταλκ δακτυλικών αποτυπωμάτων πάνω στα πληκτρολόγια), σε αυτή την Ελλάδα καλούμαι ΕΓΩ να βγάλω το ψωμί μου ως επαγγελματίας της πληροφορικής.

Με τι πελάτες;

Με τους ίδιους που μου τρώνε πολύτιμο χρονο στην ουρά της τράπεζας κραδαίνοντας το λογαριασμό του ρεύματος ή του τηλεφώνου όταν θέλω να εξαργυρώσω μια επιταγή επειδή, λέει, "δεν εμπιστεύονται τα μηχανήματα" (ενώ εμπιστεύονται τον υπάλληλο που τελικά θα χειριστεί το ίδιο λογισμικό με το οποίο λειτουργούν και οι πάγιες εντολές αλλά και το Web Banking - εεεπ, δύσκολα σου έβαλα τώρα μεγάλε, αστο, πάγιες εντολές σκέτο).

Με τους ίδιους που, ενώ η επιχείρησή τους έχει E-mail εδώ και μερικά χρόνια (ο ξάδερφος του θείου του μπατζανάκη του γαμπρού τους τους έψησε να βάλουν), οι ίδιοι το θεωρούν διακοσμητικό και αγνοούν την ύπαρξή του, αναγκάζοντας πολλές φορές τη (μικρή, συνήθως) εταιρία που το έχει αναλάβει να παίρνει η ίδια τα email τους, να τα τυπώνει και να τους τα στέλνει με fax.

Με τους ίδιους που δεν παίρνουν "κομπιούτερ" στα παιδιά τους γιατί "θα απομονωθούν", και τελικά όταν καταλήξουν να ΑΝΑΓΚΑΣΤΟΥΝ να αγοράσουν ένα (hello, σχολεία και φροντιστήρια πλέον το έχουν standard το πράγμα οτι έχεις υπολογιστή) δεν μπορούν να καταλάβουν ΠΟΥ μπαίνει το καμάρι τους και ΤΙ κάνει εκεί που μπαίνει (και το καμάρι τους συνήθως, ιδίως αν είναι αγοράκι, έχει τιγκάρει τον υπολογιστή στην τσόντα και τα spyware - "τι κάνεις αγόρι μου;" - "διαβάζω μαμα").

(Με χαρά άκουσα πρόσφατα γνωστό μου να μου ανακοινώνει οτι έβαλε σπίτι του Windows Home Server για τα παιδιά του, το καθένα εκ των οποίων έχει το ΔΙΚΟ του υπολογιστή, συνοδευόμενο βέβαια από λογισμικό parental control, και όλα αυτά σε οικιακό δίκτυο. Τόσο καιρό, ΕΝΑΣ μόνο το έκανε και αυτός ήταν του χώρου.)

Αυτοί ειναι ο "κουβάς" από τον οποίο προκύπτουν οι μελλοντικοί πελάτες μου. Για αυτούς είμαι ένας "προγραμματιστής" που κάνει μυστικιστικά πράγματα με περίεργα ονόματα που ούτε καν μπορούν να προφέρουν, κλεισμένος σε σκοτεινά, ανήλιαγα δωμάτια. Αλλα να! Μπορεί να τους πει τι φορητό να αγοράσουν! (Στο παιδί τους φυσικά).

Διάβαζα οτι στη Φινλανδία, κάπου 95% του ενεργού παραγωγικά πληθυσμού έχει χρησιμοποιήσει υπολογιστή τουλάχιστον μια φορά ενώ μεγάλο είναι το ποσοστό που χρησιμοποιεί υπηρεσίες και προϊόντα πληροφορικής σε μόνιμη βάση. Στην Ελλάδα, περίπου το ίδιο ποσοστό έχει ακούσει από τις ειδήσεις για το Facebook, και περιμένει "να βγει σε έντυπη έκδοση για να το διαβάσει", γιατί το Internet είναι "για αυτούς που ξέρουν".

Κατά τα άλλα, μάλλον φταίει οτι μας ψεκάζουν.





5 Responses to "Τι δουλειά είπαμε οτι κάνεις;"

Demelene said :
6 Απριλίου 2008 στις 12:47 μ.μ.
Σαν παιδί και εγώ του χώρου, θέλω να σου δώσω τα εύσημα μου.
Σε καταλαβαίνω απολυτα.
Demelene said :
6 Απριλίου 2008 στις 1:01 μ.μ.
Πως συμπέτφουν φίλε κάποια πράγματα.

http://demelene.blogspot.com/2008/04/blog-post_06.html
9 Απριλίου 2008 στις 3:35 μ.μ.
A...
9 Απριλίου 2008 στις 3:49 μ.μ.
:) Κάνω πλάκα...την κατάλαβες? :)

Όπως και να έχει δεν έχεις άδικο...Φοβόμαστε ακόμα και την σκιά μας και ότι δεν ξέρουμε το καταδικάζουμε πρίν καν το μάθουμε!

Ξέρω άτομο που δεν έχει κάρτα ανάληψης μετρητών γιατί "ποτέ δεν ξέρεις" και προτιμάει να κυκλοφορεί με περισσότερα λεφτά από όσα πραγματικά χρειάζεται, να έχει στο σπίτι του περισσότερα μετρητά από όσα θα έχει ανάγκη λες και αυτό είναι πιο ασφαλές.
Tυπώνουμε email γιατί μπορεί να χαλάσει ο "κομπιούτορας" και μετά άντε να τα βρείς (κακό Backup...τζηζ!) και από τη στιγμή που θα αγοράσουμε PC/laptop δεν μπορούμε να καταλάβουμε ότι μπορεί κάποια στιγμή να χαλάσει (φόρτωνε εσυ προγράμματα και αστο αυτό να κάνει τη βρωμοδουλειά!) και ότι μετά από 5 χρόνια μπορεί να χρειαστεί να το αντικαταστήσουμε "το ρημάδι που το πλήρωσα τόσα λεφτά, άχρηστο μου βγήκε!" Αχ και τα λεω αυτά εγω που πρίν χρόνια κάμποσα, το 1ο μου laptop τσάκωσε διαδικτυακό ιο και για να το περιγράψω στον χριστιανό που προσπαθούσε από τηλεφώνου να με βοηθήσει του περιέγραφα τον ιο ως "ενα πράσσινο ζωύφιο που κουνάει τα πόδια του" εν τω μέσω δακρύων! :)Φιλιά!
Blogger said :
1 Μαρτίου 2017 στις 1:21 μ.μ.
Using AVG protection for a couple of years, and I recommend this product to all of you.

Δημοσίευση σχολίου