Γυρίζω και μυρίζω

Κοντά στο γραφείο μου έχει ένα δρόμο. Κατηφορικό. Με μεγάλη κλίση.

Ο δρόμος αυτός τέμνεται με έναν άλλο δρόμο. Ισιο. Οι οδηγοί σε αυτό τον ίσιο δρόμο έρχονται από τα δεξιά αυτού που κατεβαίνει την κατηφόρα.

Ερώτηση: Πού βάζεις το STOP;

Σουρρεαλιστική απάντηση: ΜΑ ΦΥΣΙΚΑ στον κατηφορικό δρόμο! Ετσι ωστε όταν ο φορτηγάρας ο βαρύς σε μια βροχερή μέρα αποφασίσει να κατέβει την κατηφόρα, να πρέπει να χτυπήσει τα φρένα τελευταία στιγμή για να μην κάνει χαλκομανία το Smart της κυριούλας που εμφανίζεται στη διασταύρωση, με κίνδυνο να πάρει αγκαλιά τα εμπορεύματά του που θα έρθουν να τον επισκεφθούν από την καρότσα, και να ευχόμαστε να μην κουβαλάει πιπέρι γιατί θα τρελλαθεί όλο το τετράγωνο στο φτέρνισμα.

Εχει κι άλλο.

Ο κάθετος (ο ίσιος) δρομος δεν έχει ορατότητα. Συνεπώς, ο οδηγός που θέλει να περάσει ΔΕΝ βλέπει ούτε καν το πίσω μέρος της ταμπέλας του STOP (μπροστά της είναι ένα δέντρο).

Η κατηφόρα είναι και αυτή γεμάτη δέντρα, έτσι ωστε ο δυστυχής κατερχόμενος οδηγός να δει το STOP μερικά milliseconds πρίν τη σύγκρουση. Ασε που δεν περιμένει να το δει, αλλά, όπως είπαμε, στην Ελλάδα ζούμε, για όλα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι. Αύριο μπορεί να ξεφυτρώσει καμία πολυκατοικία στη μέση κεντρικής διασταύρωσης, λίγες φορές έχει γίνει;

Μαθηματικός τύπος:

Οδηγός που έρχεται από τον ίσιο δρόμο και έχει προτεραιότητα αλλά δεν έχει ορατότητα + οδηγός που έρχεται από την κατηφόρα και ΝΟΜΙΖΕΙ οτι έχει προτεραιότητα ωσπου να καταλάβει οτι δεν έχει = ΣΚΡΙΙΙΙΙΤΣΓΚΑΑΑΑΑΠΜΠΙΙΙΙΠΠΟΥΠΑΣΡΕΚΑΡΑΜΗΤΡΟΟΟΟΟ (και από τις δυό μεριές).

2 φορές τη βδομάδα τουλάχιστον.

Και σε αυτά να μην υπολογίσουμε τα μηχανάκια που τρώνε σαβούρδες μόνα τους στην κατηφόρα λόγω ολισθηρότητας, και τι να πεις τώρα στην ανθρώπινη μπάλα που κατρακυλάει την κατηφόρα ακολουθούμενη από το δίτροχό της, οτι είχε STOP;

Το καλό είναι οτι έχει νοσοκομεία κοντά, αν και μέχρι τώρα δεν έχει (ευτυχώς) χτυπήσει κανένας.

Σουρεαλισμός στην πιό ακραία του έκφραση.